ΑΙΘΕΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ - ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΟΡΓΟΝΗΣ

Στην εποχή μας βιώνουμε μια μεγάλη ανασφάλεια σε σχέση με το μέλλον. Η ανθρωπότητα μπαίνει σε μια εποχή ενεργειακής ανεπάρκειας, με το πετρέλαιο να γίνεται όλο και πιο ακριβό και δυσεύρετο και χωρείς προφανείς εναλλακτικές λύσεις.

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν υπάρχει κάποιος που μας τιμωρεί ή κάνουμε εμείς κάποιο λάθος. Ο πλανήτης έχει άπειρη ενέργεια, θα μπορούσε όχι μόνο να μας θρέψει όλους, αλλά και να μας δώσει την δυνατότητα να αναπτύξουμε πολιτισμό αειφόρου ανάπτυξης.

Το πρόβλημα όμως, όπως με μεγάλη διορατικότητα επισήμανε ο Βίλχελμ Ράιχ, δεν είναι πρόβλημα τεχνολογίας, αλλά πρόβλημα ψυχολογικής θωράκισης της ανθρωπότητας. Με απλά λόγια έχουμε παγιωθεί μέσα σε έναν περιορισμένο κόσμο, που μπορούμε να αντιληφθούμε και όχι μόνο αρνούμαστε να κοιτάξουμε γύρω μας την θάλασσα ενέργειας, μέσα στην οποία ολόκληρος ο πλανήτης πλέει, αλλά κυνηγάμε αμείλικτα όποιον προσπαθεί να μας το δείξει.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και ο Βίλχελμ Ράιχ. Απέδειξε πειραματικά την ύπαρξη του Αιθέρα, καταρρίπτοντας στην τους τα συμπεράσματα του πειράματος Mickelsen-Morley, τα οποία άνοιξαν τον δρόμο για την διατύπωση της θεωρίας της σχετικότητας, που κατέληξε σαν εργαλείο των πυρηνικών φυσικών που έφτιαξαν την ατομική βόμβα.

Ανακάλυψε και μέτρησε με πειραματικές διατάξεις την πρωταρχική δημιουργική δύναμη στην φύση και την ονόμασε Οργόνη. Δεν ήταν ο πρώτος που ήρθε σε επαφή με αυτή την ενέργεια. Υπήρξαν άλλοι πριν από αυτόν, όπως ο Charles Von Reickenbach, o Henry Bergson, o Hans Driesch, o Sigmund Froyd, που υπήρξε και κύριος δάσκαλος του Ρ. Ράιχ.

Η αφετηρία της έρευνας ξεκίνησε από τον ψυχαναλυτικό δρόμο και μέσα από την ιδέα της libido του Sigmund Froyd. Μπόρεσε όμως να προχωρήσει την ιδέα αυτή σε ένα νέο επίπεδο, συνειδητοποιώντας ότι ήταν ο βασικός συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο συναίσθημα και την σωματική λειτουργία. Ανακάλυψε ότι ακόμα και από την βρεφική ηλικία οι άνθρωποι θωρακίζονται, ή πιο απλά, εφαρμόζουν ψυχολογικές στάσεις που φτάνουν σε μόνιμο επηρεασμό του φυσικού σώματος και είναι η πηγή ψυχοσωματικών ασθενειών. Κάθε άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος και οργονομικά αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια που κυλάει και ενεργοποιεί το φυσικό του σώμα ρέει ανεμπόδιστα. Μπαίνοντας μέσα στην κοινωνία ακόμα κι αν αυτή η κοινωνία είναι κοινωνία Μητέρας-βρέφους, αρχίζει να βάζει εμπόδια ή φράγματα λόγω της εξωτερικής εκπαίδευσης που δέχεται. Με τον όρο «εκπαίδευση» εννοούμε το σύνολο των συμπεριφορών και αντιφάσεων που μεταδίδονται από την μητέρα στο βρέφος, ακόμα και σε καθαρά σωματικό επίπεδο. Ανάλογα με την πίεση που θα του ασκηθεί ποικίλει και ο βαθμός θωράκισης που θα αποκτήσει.

Ο αναγνώστης μπορεί να αναρωτηθεί εύλογα τι σχέση έχουν όλα αυτά με το πετρέλαιο που τελειώνει; Η απάντηση σ’ αυτό βρίσκεται στο ότι ο πολιτισμός μας δεν πάσχει από έλλειψη ενέργειας, πάσχει από την περιορισμένη αντίληψη που έχει για τον κόσμο που τον περιβάλλει. Θεωρεί ότι ο κόσμος γύρω μας είναι ένα κλειστό σύστημα, το οποίο με βάση το θερμοδυναμικό νόμο τείνει με ένα απόλυτο τρόπο προς τη φθορά και το χάος. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι κλειστές μηχανικές διαδικασίες, μη αντιστρεπτές. Για παράδειγμα, το πετρέλαιο καίγεται και γίνεται διοξείδιο του άνθρακα, δεν μπορεί να ξαναγίνει πετρέλαιο. Με παρόμοιο τρόπο αντιμετωπίζουμε και την ζωή. Για παράδειγμα, γεννιόμαστε και είμαστε καταδικασμένοι να πεθάνουμε. Δεν μπορούμε να ξαναζήσουμε. Αυτό είναι ένα κλειστό σύστημα με αρχή και τέλος, μη αντιστρεπτό. Δεν έχει σημασία τι θα γίνουν οι υπόλοιποι μετά από εμάς. Εμείς θα έχουμε πεθάνει!

Ο άνθρωπος, έτσι όπως σκέπτεται, έτσι και δρα. Η σκέψη του είναι ο περιορισμός του. Φτάνουμε λοιπόν στο επίμαχο θέμα. Υπάρχει η Οργόνη; Μήπως ο Ράιχ τα φαντάστηκε όλα αυτά, ή αντίθετα είναι όλα αληθινά;

Ίσως μόνο το πείραμα είναι αυτό που μπορεί να μας απαντήσει, όμως αυτό το άρθρο δεν έχει σαν σκοπό να δώσει λεπτομερή στοιχεία ενός συσσωρευτή Οργόνης, παρ’ όλο που είναι διαθέσιμα για όποιον ενδιαφέρεται. Έτσι θα ήταν καλύτερα να μπούμε λίγο πιο βαθιά στο σκεπτικό του Β. Ράιχ. Η αρχική του ιδέα, που βασίστηκε στην ενέργεια της libido, και καθώς το ιατρικό έργο εξαπλωνόταν πέρα από το πεδίο της ψυχιατρικής, σε ευρύτερες περιοχές της ιατρικής και της βιολογίας, τον οδήγησε στην ανάπτυξη μιας πιο ουσιαστικής αντίληψης για τον «βιοηλεκτρισμό», όπως τον ονόμασε αρχικά, και την «Οργόνη», όταν τελικά κατάφερε να αποδείξει ότι η συγκεκριμένη ενέργεια δεν ήταν ηλεκτρική. Τα στοιχεία αυτά τα παρουσίασε στο βιβλίο του «Η ανακάλυψη της Οργόνης» που είχε δύο τόμους, με θέματα «Η λειτουργία του οργασμού» και «Η βιοπάθεια του καρκίνου».

Αν και η ανακάλυψη της Οργόνης έγινε μέσα στο ανθρώπινο σώμα, ο Ράιχ κατάφερε πειραματικά να αποδείξει ότι υπήρχε σε ελεύθερη μορφή στην ατμόσφαιρα. Σε εκείνο το σημείο η δουλειά του ξέφυγε από τα όρια της Βιολογίας και πέρασε σε τομείς της Μετεωρολογίας και της Ατμοσφαιρικής Φυσικής. Οι ανακαλύψεις αυτές περιγράφονται στην «Βιοπάθεια του καρκίνου» και στο «Πείραμα ORANUR», όπως και σε πολλά άρθρα που δημοσιεύτηκαν κάτω από το γενικό θέμα «Μελέτες ελέγχου των καιρικών συνθηκών» σε επιστημονικά περιοδικά.

Το τελικό στάδιο της δουλειάς του ήταν οι ανακαλύψεις του σε σχέση με την Οργόνη στις κοσμικές διαδικασίες και εκεί το έργο του πέρασε στην περιοχή της αστρονομίας και της αστροφυσικής. Στα βιβλία «Η κοσμική Υπέρθεση» και «Αιθέρας, Θεός και Διάβολος», περιγράφεται αναλυτικά το σχετικό κομμάτι της δουλειάς του.

Ο στόχος μας δεν είναι να περιγράψουμε αναλυτικά όλα τα σημεία της δουλειάς του, αλλά να δείξουμε ότι ο κύριος άξονας της, από την ψυχιατρική μέχρι την βιολογία και από την φυσική μέχρι την αστροφυσική, είναι η έννοια της Ενέργειας, που είναι το εστιακό σημείο όλου του επιστημονικού του έργου. Βασικό σημείο της δουλειάς του είναι ότι αποτελείται από συνεχόμενα βήματα επέκτασης της θεωρίας σε όλο και μεγαλύτερα πεδία, διατηρώντας όμως ένα ενιαίο κεντρικό άξονα. Η πορεία αυτήν τον οδηγεί σε συμπεράσματα που αλληλοκαλύπτονται, όπως τα στρώματα του κρεμμυδιού.

ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΡΑΪΧ

Ο Ράιχ βρήκε ότι ο ίδιος τύπος ενέργειας είναι η ουσιαστική λειτουργική αρχή στις πιο σημαντικές φυσικές λειτουργίες, που μπορούμε να περιλάβουμε σε τρεις ομάδες:

1. ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Αίσθηση

Συναίσθημα

Αντίληψη

Σκέψη

2. ΖΩΗ

Ζωική κίνηση

Βιογένεση

Αναπαραγωγή

Εξέλιξη

Ανάπτυξη

3. ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Σύννεφα

Καταιγίδες – Τυφώνες

Ατμοσφαιρικός Ηλεκτρισμός

Δημιουργία Ύλης σε κάθε κλίμακα (άτομα, πλανήτες, άστρα, γαλαξίες)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΓΟΝΗ

Οργόνη είναι η δημιουργική δύναμη της Φύσης. Είναι θεμελιώδης ως προς την φύση της ύλης και τον ηλεκτρομαγνητισμό, αν και δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ο Β. Ράιχ κατέδειξε τις παρακάτω ιδιότητες της.

1. Είναι χωρίς μάζα. Η Οργόνη δεν έχει αδράνεια. Αυτός είναι ένας λόγος που είναι δύσκολο να μετρηθεί με τις συμβατικές τεχνικές.

2. Είναι πανταχού παρούσα. Γεμίζει όλο το χώρο, κενό ή μη,

3. Είναι το μέσο με το οποίο εκδηλώνονται τα ηλεκτρομαγνητικά και βαρυτικά φαινόμενα. Διαμέσου της Οργόνης ταξιδεύει το φως και τα βαρυτικά και ηλεκτρομαγνητικά πεδία δημιουργούν δυναμικά φαινόμενα. Είναι ένας βασικός σκοπός της επιστήμης της Οργονομίας να μπορέσει να ολοκληρώσει την γνώση γύρω από την Οργόνη ως προς τα φαινόμενα της κλασικής Φυσικής.

4. Είναι σε συνεχή κίνηση. Η κίνηση της μπορεί να παρατηρηθεί κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Υπάρχουν δύο χαρακτηριστικοί τύποι κίνησης της οργόνης. Μια παλμική κίνηση Συστολής – Διαστολής και μια κίνηση στο χώρο που ακολουθεί καμπύλη τροχιά.

5. Αντιτίθεται στον Νόμο της Εντροπίας. Ο Οργόνη τείνει να αυξάνεται σε βαθμό συγκέντρωσης. Η Οργόνη έλκει την Οργόνη. Αντίθετα με τα συνήθη δυναμικά (ηλεκτρικό, υδροστατικό, κλπ) η Οργόνη τείνει να κινηθεί από το χαμηλότερο στο ψηλότερο ενεργειακό δυναμικό. Η Εντροπία μειώνεται καθώς αυξάνεται η ανόμοια κατανομή της Οργόνης.

6. Δημιουργεί μονάδες που είναι πυρήνες (εστιακά σημεία) της δημιουργικής διαδικασίας. Τέτοιες οργανικές μονάδες μπορεί να είναι Έμβιες (Βιόντα, Κύτταρο, Φυτό, Ζώο) ή Άβιες (Σύννεφο, Θύελλα, Πλανήτης, Άστρο, Γαλαξίας). Η κατάταξη αυτή γίνεται σε σχέση με το τι θεωρούμε εμείς σήμερα έμβιο ή άβιο ον. Όλες αυτές οι μονάδες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: έχουν αρνητική Εντροπία. Μετασχηματίζουν την ενέργεια από χαμηλότερης στάθμης οργονοτικά συστήματα σε υψηλότερης στάθμης οργονοτικά συστήματα.

7. Η Ύλη δημιουργείται από την Οργόνη. Κάτω από κατάλληλες συνθήκες η Ύλη δημιουργείται από την «ελεύθερη ύλης Οργόνη». Αυτές οι συνθήκες δεν είναι σπάνιες ή ασυνήθεις. Ο Ράιχ πίστευε ότι συντελείται μια συνεχής δημιουργία ύλης στον πλανήτη.

8. Η Οργόνη είναι υπεύθυνη για την Ζωή. Κάποιες οργονοτικές μονάδες ενέργειας αναπτύσσουν ειδικές ποιότητες, που σχετίζονται με την ζωή και τις κάνουν να ξεχωρίζουν από την άβια (ανόργανη) ζωή. Αυτές είναι: α) Αναπαραγωγή, β) Εξέλιξη σε πιο πολύπλοκες μορφές, γ) Παρουσία συνείδησης, ικανότητα συναισθηματικής και περιβαλλοντικής αντίληψης και δ) Παρουσία βούλησης, ικανότητα να ορίζει την κίνηση του.

9. Ξεχωριστά ρεύματα Οργόνης μπορούν να ασκούν έλξη μεταξύ τους και να δημιουργούν Υπέρθεση. Η λειτουργία της Υπέρθεσης είναι θεμελιώδης στην δημιουργική διαδικασία. Στον χώρο, τα υπερτιθέμενα οργονικά ρεύματα συγκλίνουν μεταξύ τους μέσω της σπειροειδούς κίνησης. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα σε σπειροειδείς γαλαξίες, όπως και στον σχηματισμό των κυκλώνων και άλλων ατμοσφαιρικών φαινομένων. Στους ζωντανούς οργανισμούς, το ζευγάρωμα είναι μια διαδικασία Υπέρθεσης, που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του οργασμού.

10. Μπορεί να συγκεντρωθεί και να ελεγχθεί από συσκευές Οργόνης. Ο Ράιχ ανάπτυξε αρκετές συσκευές για τον έλεγχο της Οργόνης. Η πιο γνωστή από αυτές είναι ο «Συσσωρευτής Οργόνης». Μια ακόμη εξίσου σημαντική ανακάλυψη είναιμια συσκευή ελέγχου του καιρού. Είναι μια συσκευή, τύπου κεραίας, που έχει την δυνατότητα να τραβάει μεγάλες ποσότητες οργόνης από συγκεκριμένη τμήμα της ατμόσφαιρας. Με κατάλληλη χρήση μπορεί να επιφέρει μεγάλες αλλαγές στις κλιματικές συνθήκες.

Την συσκευή αυτή ο Ράιχ την ονόμασε «Νεφοδιασκορπιστή» - «Gloudbuster». Αυτή η συσκευή είναι κατασκευάζεται από απλά υλικά που μπορούν να βρεθούν σε οποιοδήποτε κατάστημα σιδηρικών. Η συσκευή λειτουργεί με διπλό τρόπο με την κατάλληλη τροποποίηση. Μπορεί να διαλύσει σύννεφα στην ατμόσφαιρα, μπορεί όμως και να συγκεντρώσει σύννεφα. Έτσι επιτυγχάνεται ένας έλεγχος των καιρικών συνθηκών χωρίς καμία παρενέργεια, είτε για την φύση είτε για τον άνθρωπο. Η βασική λειτουργία της έγκειται στην απορρόφηση της οργόνης από ένα συγκεκριμένο σημείο του ουρανού, και την κατ’ επέκταση διάλυση της νέφωσης σε αυτό το σημείο. Αυτό επιτυγχάνεται με την γείωση μέσω ενός πλαστικού σωλήνα σε νερό. Αντίθετα, αν δεν γειωθεί, τότε λειτουργεί ως συμπυκνωτής, συγκεντρώνοντας την οργόνη σ’ εκείνο το σημείο του ουρανού. Με βάση την σύγχρονη φυσική και την μη παραδοχή του αιθέρα ή της οργόνης, δεν είναι δυνατόν να εξηγηθεί η λειτουργία του νεφοδιασκορπιστή και γι’ αυτό δεν γίνεται αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα. Βέβαια αυτό δεν μας εμποδίζει καθόλου να πειραματιστούμε και να ερευνήσουμε τομείς τους οποίους το επιστημονικό κατεστημένο φοβάται να αγγίξει.

Το πιο σημαντικό σημείο στην χρήση αυτού του gloudbuster είναι το ότι μπορεί να καθαρίσει την ατμόσφαιρα από σωματίδια σκόνης και καυσαερίων. Μπορεί να κρατήσει καθαρή την ατμόσφαιρα σε πόλεις με νέφος και πολλά καυσαέρια Η μείωση του νέφους στην νότια Καλιφόρνια και πάνω από το Λος Άντζελες, παρατηρήθηκε σε πειράματα πρόκλησης βροχής, είτε αυτά είχαν επιτυχία, είτε όχι. Φαινόταν σαν μια «παρενέργεια» στην διαδικασία. Παραθέτουμε το απόσπασμα από το πείραμα «Επιχείρηση Victor – Ιούλιος 1987»

Επιχείρηση Victor, Ιούλιος 1987

Αυτή η συλλογιστική μας οδήγησε στο καλοκαίρι του 1987. Πιστεύουμε ότι μόνο τα γεγονότα μετράνε, έτσι δοκιμάσαμε τις μονάδες μας τύπου Αράχνης για τη μείωση της αιθαλομίχλης στο Λος Άντζελες.

Συμπτωματικά, συμπέσαμε με το πιο φιλόδοξο πρόγραμμα παρατήρησης, καταγραφής και μελέτης της αιθαλομίχλης των αρχών της Καλιφόρνια, ίσως μοναδικό στον κόσμο. Το πρόγραμμα οργανώθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το την Επιτροπή Αέριων Πόρων της Καλιφόρνια στο Σακραμέντο, με προϋπολογισμό 10 εκατομμύρια δολάρια. Δεκάδες επιστήμονες ήρθαν στη νότια Καλιφόρνια από διάφορα μέρη των ΗΠΑ και από άλλες χώρες. Εγκαταστάθηκαν σε πολυάριθμες βάσεις παρατήρησης σε θέσεις-κλειδιά στην Περιφέρεια Διαχείρισης Ποιότητας Αέρα της Νότια Ακτής (AQMD) - τη μεγαλύτερη και ρυπαρότερη περιφέρεια της Αμερικής.

Ήταν μεγάλη τύχη για μας. Αν το ταπεινό μας πρόγραμμα, που περιοριζόταν στο μήνα του Ιουλίου, είχε επιτυχία, αυτό το λεπτομερές πρόγραμμα παρακολούθησης της αιθαλομίχλης θα διαπίστωνε αδιαμφισβήτητα την επιρροή μας. Ήμασταν ενθουσιασμένοι που το πρόγραμμα αυτό συνέπεσε με το Victor. Αν αποτυγχάναμε, η αδυναμία μας θα φαινόταν στατιστικά και αντικειμενικά, και θα εγκαταλείπαμε αυτού του είδους τα εγχειρήματα με το νέφος.

Με προϋπολογισμό μόλις 4.000$, η επιχείρηση Victor θα χρησιμοποιούσε μόνον τρεις σταθμούς τύπου Αράχνης για το μήνα του Ιουλίου. Η κύρια εγκατάσταση βρισκόταν στο Point Fermin, το νοτιότερο σημείο του Λος Άντζελες, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Μια δεύτερη βρισκόταν στο Tustin, της Καλιφόρνια, κοντά στο μέσον του λεκανοπεδίου του Λος Άντζελες, και η τρίτη στο Fort Zinderneuf στις Θερμές Πηγές, στις παρυφές της Ερήμου Μοχάβε. Αυτοί οι σταθμοί ήταν εξοπλισμένοι με υβριδικές μορφές της εξελισσόμενης Αράχνης. Και οι τρεις μονάδες ήταν στημένες κατακόρυφα για να προκαλέσουν στροβίλους στον αιθέρα.

Η τεκμηρίωση του Victor κατατέθηκε εκ των προτέρων στην Εθνική Ωκεανογραφική και Ατμοσφαιρική Υπηρεσία των ΗΠΑ.

Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στην νότια Καλιφόρνια τον Ιούλιο του 1987 δυσκολευτήκαμε να τα πιστέψουμε κι εμείς οι ίδιοι, που περιμέναμε θετικά αποτελέσματα. Έσπασαν πολλά ρεκόρ καιρού και αιθαλομίχλης.

Η πρωτότυπη Αράχνη που είχαμε στο Point Fermin προκάλεσε δραστική μείωση θερμοκρασιών για το μεγαλύτερο μέρος του μήνα, και η επιρροή της ήταν εμφανής στις δορυφορικές φωτογραφίες των υδρατμών και στους χάρτες των 500 μιλιμπάρ που μαγνητοσκοπήσαμε όταν παρουσιάστηκαν στην τηλεόραση.

Κρύος αέρας από τον Καναδά κατέβαινε καθημερινά στο Point Fermin. Η ατμόσφαιρα στο λεκανοπέδιο του Λος Άντζελες ήταν πεντακάθαρη. Στα αρχεία μας υπάρχουν βίντεο με μετεωρολόγους της τηλεόρασης που αγορεύουν για τη θαυμάσια ορατότητα και τον καθαρό αέρα, και δείχνουν ενθουσιασμένοι τη χειμωνιάτικη συμπεριφορά του κρύου Καναδικού αέρα που μέσα στον Ιούλιο κατεβαίνει στο Point Fermin, την κύρια βάση μας.

Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες του κρατικού προγράμματος αγωνίζονταν να βρουν αρκετό νέφος για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους. Δεν υπήρχε αρκετή αιθαλομίχλη για να συγκεντρώσουν στατιστικώς σημαντικά δείγματα. Το άγημα των ειδικών απολύθηκε πριν το τέλος του Ιουλίου. Η ταπεινωτική εγκατάλειψη του προγράμματος καλύφθηκε από την τηλεόραση. Χάρη στην Πολιτεία της Καλιφόρνια, τεκμηριώθηκε αδιάσειστα το γεγονός ότι οι ενδορρηκτικοί αιθερικοί μας στρόβιλοι πράγματι μπορούσαν να μειώσουν το νέφος της νότιας Καλιφόρνια.

Ο Ιούλιος του 1987 ξεχώριζε για τις χαμηλές τιμές αιθαλομίχλης, ενώ οι συνολικές τιμές για μια περίοδο 6 μηνών το 1987 σημείωσαν πτώση 16,6% σε σχέση με το 1986, σπάζοντας όλα τα προηγούμενα ρεκόρ!

Μια σημαντική εξέλιξη μετά τη λήξη του Victor των Ιούλιο, ήταν πως το νέφος επέστρεψε δριμύτερο τον Αύγουστο. Οι επιστήμονες που είχαν φύγει κλήθηκαν για μια ακόμη προσπάθεια.

Το Victor ήταν για μας ένας μεγάλος θρίαμβος. Οι γραφειοκράτες της AQMD είχαν λάβει αντίτυπα της τεκμηρίωσης του Victor εκ των προτέρων. Παρ' όλα αυτά στα ΜΜΕ δήλωσαν ότι αυτή η εκπληκτική εμφάνιση καθαρού αέρα οφειλόταν σε "αφύσικες μετεωρολογικές συνθήκες".

Το πείραμα έγινε από την ETHERICRAINENGINEERING, με Διευθ. Σύμβουλοτον Trevor James Constable. Γεννημένος στην Ν. Ζηλανδία το 1925, κατάφερε να επεκτείνει την τεχνολογία Cloudbuster του Β. Ράιχ για την Αιθερική πρόκληση βροχής.

Είναι φανερό ότι το θέμα της οργόνης είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, που άπτεται ζητημάτων όπως η μόλυνση απ’ την ραδιενέργεια ή τα χημικά που μολύνουν τον πλανήτη μας. Σχετίζεται με θέματα όπως η φύση της Βαρύτητας, του Ηλεκτρισμού, του Μαγνητισμού, του Φωτός, του Ήχου και της Θερμότητας. Η έρευνα πάνω στην οργόνη θα μπορούσε να ενοποιήσει την αντίληψη για την θρησκεία και την επιστήμη, σε μια νέα κοσμοθεωρία, που η διαμάχη έχει εκλείψει και μια νέα εικόνα του κόσμου ξεπροβάλει.

Σαν επίλογο παραθέτουμε χαρακτηριστικά την αντίληψη του ίδιου του Β. Ράιχ για την κίνηση των πλανητών και κατ’ επέκταση για την βαρύτητα, όπως την παρουσιάζει στο βιβλίο του «Κοσμική Υπέρθεση». Σ’ αυτό το βιβλίο περιγράφει πως η Γη δεν έλκεται βαρυτικά από τον ήλιο, όπως πιστεύεται από την κλασσική φυσική, αλλά κινείται μαζί μ’ αυτόν σε μια ανοιχτή σπειροειδή τροχιά μέσα στο συμπαντικό ρεύμα οργόνης, ακολουθώντας την τροχιά του ήλιου. «Αυτό που κινεί τους πλανήτες είναι το ισημερινό οργονικό περίβλημα. Οι πλανήτες περιστρέφονται στους άξονες τους, που έχουν διεύθυνση από Βορρά προς Νότο και μεταφέρονται σαν κυλιόμενες μπάλες, πάνω σε κύματα τρεχούμενου νερού, πιο αργές απ’ τα κύματα. Ο ήλιος δεν έλκει τους πλανήτες. Κυλά πάνω στο ίδιο επίπεδο και προς την ίδια κατεύθυνση και μεταφέρεται μαζί με τους άλλους πλανήτες απ’ το ισημερινό οργονοενεργειακό ρεύμα. Η τροχιά των πλανητών δεν είναι ούτε ο κύκλος του Κοπέρνικου ούτε η έλλειψη του Κέπλερ. Είναι αναγκαστικά ανοιχτή και όχι κλειστή, στο μέτρο που υπάρχει μια κίνηση προς τα εμπρός του ήλιου και των πλανητών στο διάστημα, που δεν γυρνά ποτέ στην ίδια τροχιά.» (Β. Ράιχ, «Η Κοσμική Υπέρθεση», Εκδ. Καστανιώντη, 1980, σελ. 110)

Ίσως ο κόσμος να είναι διαφορετικός από αυτόν που αντιλαμβανόμαστε!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• Κοσμική Υπέρθεση», Εκδ. Καστανιώντη, 1980

• TheAwesomeLifeforce. JoshephCater, HealthResearch, 1982

• Etheric Rain Engineering Ltd (1990-2003)

• What is Orgone Energy, Charles R. Kelly Ph.D., July 1999

 

 

Πηγή...

from Schizas.Com - Πύλη Ιάσωνος http://ift.tt/1L7GZWT
via IFTTT

O Μαραθωνοδρόμος Ευκλής, και ο Σπάρταθλος του Φειδιππίδη

 

«Νενικήκαμεν», την ιστορική αυτή φράση, την είπε ο μαραθωνοδρόμος οπλίτης Ευκλής, και όχι ο Φειδιππίδης όπως οι περισσότεροι νομίζουν. Ο Ευκλής ήταν οπλίτης, ο οποίος διένυσε με τον οπλισμό του 42 χλμ, για να ανακοινώσει τον νίκη των Αθηναίων κατά των Περσών στον Μαραθώνα το 490 π.χ.

Αντίθετα ο Φειδιππίδης ήταν ένας διάσημος Αθηναίος δρομέας, ο οποίος στάλθηκε από τους Αθηναίους στην Σπάρτη για να ζητήσει την βοήθεια των Λακεδαιμονίων πριν την μάχη του Μαραθώνος. Ο Φειδιππίδης διένυσε την απόσταση των 200 χιλιομέτρων σε 2 ημέρες. Σε ανάμνηση του δρόμου του Φειδιππίδη, καθιερώθηκε ο αγώνας υπερμαραθωνίου δρόμου 245,3 χιλιομέτρων από την Αθήνα προς την Σπάρτη το Σπάρταθλον.



Σε αντίθεση με τον Μαραθώνιο, ο υπερμαραθώνιος αγώνας του Σπαρτάθλου δεν είναι γνωστός στους περισσοτέρους σύγχρονους Έλληνες. Όπως συνέβαινε και με τον γράφοντα, ο οποίος λόγω της φύσης της εργασίας του, συμμετείχε στην φιλοξενία των αθλητών στην Αθήνα. Τότε έμαθα για το αγώνισμα, και ήρθα σε επαφή με τους αθλητές που έρχονται από όλο τον κόσμο για να διανύσουν την εξοντωτική αυτή πορεία για να φτάσουν εξουθενωμένοι στην Σπάρτη, τερματίζοντας στο άγαλμα του Λεωνίδα, ξεσπώντας σε δάκρυα, και φιλώντας τα πόδια του αγάλματος. Αυτοί (οι αλλοεθνείς Βάρβαροι) γνωρίζουν!!!

Τότε όμως επίσης, ένοιωσα ντροπή για τις συνθήκες φιλοξενίας των ξένων αθλητών από την Ελληνική επιτροπή, καθώς οι αθλητές πλήρωναν για την συμμετοχή και την διαμονή τους στην Ελλάδα, και «εμείς» τους στοιβάζαμε σε τρίκλινα και τετράκλινα δωμάτια, αθλητές αγνώστους μεταξύ τους, οι οποίοι πρέπει να είναι ξεκούραστοι για την διαδρομή. Παράπονα, φωνές και απογοήτευση αλλά ποιος νοιάζεται, αυτοί είναι οι Βάρβαροι.…..!!!Ποίοι είναι όμως άραγε οι πραγματικοί Βάρβαροι;

Για να διαπιστώσουμε την άβυσσο που χωρίζει τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο και τους τότε σύγχρονους Βαρβάρους, με τους σύγχρονους Έλληνες, αξίζει να αφηγηθούμε απλά ένα στιγμιότυπο από την περιγραφή του ο Ηροδότου.

Μετά την θυσία των 300 και την τελική νίκη των Περσών στη μάχη των Θερμοπυλών, τα περσικά στρατεύματα βαδίζοντας προς τον νότο αναζητώντας τον υπόλοιπο Ελληνικό στρατό, πληροφορήθηκαν ότι οι Έλληνες βρίσκονταν στην Ολυμπία, για την τέλεση της έβδομης Ολυμπιάδας.

Σε ελεύθερη απόδοση ο διάλογος μεταξύ του Ξέρξη και του αυλικού του ήταν έτσι:

-Πού βρίσκονται Έλληνες τώρα;

-Στην Ολυμπία είναι. Εκεί έχουν μαζευτεί όλοι τους.

-Και τι κάνουν εκεί;

-Αθλητικούς αγώνες.

-Πως το είπες;

-Αθλητικούς ολυμπιακούς αγώνες!

-Και τι είναι πάλι αυτό;

-Να, τρέχουν ο ένας δίπλα στον άλλο, ποιος θα έλθει πρώτος.

-Τρέχουν;

-Ναι

-Και τι βραβείο παίρνει ο πρώτος;

-Ένα κλαδί αγριελιάς!

-Τι;

-Ναι τον στεφανώνουν με ένα κλαδί αγριελιάς που τον λένε κότινο (1).

-Μίλα καλά, ανάξιε σκλάβε

-Αλήθεια λέω στρατηγέ μου. Ένα κλαδί αγριελιάς.!

Κοιτάζονται οι Πέρσες στρατηγοί μεταξύ τους μην πιστεύοντας στα αυτιά τους. Παγωνιά έπεσε στο στρατόπεδο των Περσών. Σε τι τόπο είχαν έρθει; Την σιωπή έσπασε ο γιος του ευυπόληπτου Πέρση πολέμαρχου Αρτάβανου, Τριταντέχμης, είπε: «Αλίμονο, Μαρδόνιε,με ποιους άνδρες μας έφερες να πολεμήσουμε! Μ' αυτούς που δεν αγωνίζονται για χρήματα, αλλά για την αρετή!».

(«Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ' άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οι ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής!»)

Αντίστοιχο πολιτισμικό σοκ έπαθε και ένας άλλος «Βάρβαρος» ο Ανάχαρσης, που είχε έρθει από την Μαύρη θάλασσα στην Αθήνα το 590 π.χ αναζητώντας την Ελληνική σοφία. (Τώρα οι Βάρβαροι έρχονται για να μας επιβάλουν τους όρους τους)

ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ.- «Και δεν μου λες σε παρακαλώ Σόλων, γιατί κάνουν αυτά τα πράγματα εδώ οι νέοι. Βλέπω ότι αλείφθηκαν με λαδί και έτριψαν φιλικότατα ο ένας τον άλλον, έπειτα δεν γνωρίζω τι έπαθαν και όρμησαν με την κεφαλή χαμηλωμένη και άρχισαν να αλληλοσπρώχνονται και να συγκρούουν τα μέτωπα τους.
Να!, εκείνος άρπαξε τον άλλον από τα πόδια και τον έριξε κάτω και δεν τον αφήνει να σηκωθεί αλλά τον ωθεί κάτω με ορμή !
Τώρα δε αφού τον καβαλίκευσε, τον κρατά μεταξύ των σκελών του, πέρασε τον βραχίονα του κάτω από τον λαιμό του, και ο άλλος τον χτυπά ελαφρά στον ώμο του ζητώντας τον να τον αφήσει..!
Οι άλλοι εδώ που βλέπω ορμούν τώρα ο ένας στον άλλο με ΠΥΞ(μπουνιές)και ΛΑΞΤΙΜΑΤΑ!(κλωτσιές)! Μάλιστα ο επιβλέπων αυτούς δεν τους χωρίζει αλλά τους παρακινεί και επαινεί εκείνον που χτύπησε τον άλλον!!
Άλλοι πιο δίπλα ευρίσκονται σε μεγάλη κίνηση πηδούν ψηλά και λακτίζουν στον αέρα !!
Θέλω να μάθω λοιπόν για ποιον λόγο έχουν τρελαθεί αυτοί οι άνθρωποι και τα κάνουν αυτά.». 

Η απάντηση του Σόλωνα ήταν η εξής:

- «Δεν γίνονται αυτά από τρέλα, ούτε με διάθεση να προσβάλει ο ένας την αξιοπρέπεια και την τιμή του άλλου, χτυπιούνται μεταξύ τους και κυλιούνται στην λάσπη, και ρίχνουν ο ένας σκόνη στον άλλο. Αυτό που κάνουν έχει κάποια χρησιμότητα και απόλαυση, και δυναμώνει πολύ τα σώματα τους. Αν μάλιστα μείνεις ένα διάστημα στην Ελλάδα, όπως ελπίζω ότι θα κάνεις, πριν περάσει πολύς καιρός θα είσαι και εσύ ένα από τους λασπωμένους ή σκονισμένους. Τόσο ευχάριστο θα βρεις αυτό το πράγμα».

Ας επανέλθουμε όμως στο σήμερα. Η αναβίωση του Σπαρτάθλου, ανήκει ως συνήθως, σε έναν αλλοεθνή βάρβαρο Eλληνολάτρη και μελετητή της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, τον βρετανό σμήναρχο της RAF John Foden .

Ο John Foden διαβάζοντας λοιπόν τον Ηρόδοτο (δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει) διερωτήθηκε έαν θα μπορούσε κάποιος σήμερα να διανύσει τα 250 χλμ. Αθήνας - Σπάρτης σε δύο μέρες. Σκέφθηκε τότε πως ο μόνος τρόπος να το διαπιστώσει, ήταν να τρέξει ο ίδιος την ιστορική διαδρομή, αφού ο ίδιος ήταν δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Έτσι με άλλους τέσσερις συναδέλφους του επίσης δρομείς, ήρθε στην Αθήνα το φθινόπωρο του 1982, και στις 9 Οκτωβρίου, μετά από 36 ώρες ο John Foden, έφτάσε τρέχοντας στη Σπάρτη μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα.

Ο συνάδελφος του John Scholten είχε φτάσει μισή ώρα νωρίτερα και τέλος ο John MacArthy τερμάτισε σε λιγότερο από 40 ώρες. Η ομάδα των βρετανών είχε αποδείξει πως ο Ηρόδοτος είχε δίκιο! Ένας άνθρωπος είναι πράγματι ικανός να καλύψει 250 χλμ. σε δύο μέρες.

Μετά την επιτυχία του εγχειρήματος, ο πρωτεργάτης του άρχισε να οραματίζεται την καθιέρωση ενός αγώνα που θα έφερνε στην Ελλάδα δρομείς μακρινών αποστάσεων από όλον τον κόσμο για να τρέξουν στα ίχνη του αρχαίου ημεροδρόμου Φειδιππίδη. Το 1983 οργανώθηκε ο υπερμαραθώνιος του Α' Διεθνούς ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ με την συμμετοχή 45 δρομέων από 11 χώρες και την Ελλάδα. Από τότε ο αγώνας πραγματοποιείται κάθε Σεπτέμβρη γιατί τότε τοποθετεί χρονολογικά ο Ηρόδοτος την αποστολή του Φειδιππίδη στην Σπάρτη.

Οι δρομείς του ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΥ ακολουθούν τη διαδρομή που χάραξε ο John Foden και η ομάδα του το 1982, βασιζόμενη στην περιγραφή του Ηρόδοτου για το κατόρθωμα του Αθηναίου ημεροδρόμου Φειδιππίδης που έφθασε στη Σπάρτη την επομένη της αναχώρησης του από την Αθήνα, καθώς και σε γνωστά ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης. Θεωρείται, δε, ως η πλησιέστερη της πορείας που ο Φειδιππίδης θα έπρεπε να είχε ακολουθήσει. Συνοπτικά, μπορούμε να πούμε πώς ο αγγελιοφόρος του Μιλτιάδη, ξεκινώντας από την Αθήνα, θα πέρασε από την αρχαία Ιερά Οδό μέχρι την Ελευσίνα. Κατόπιν θα ακολούθησε την Σκυρώνια Οδό, μια στρατιωτική οδό στις πλαγιές των Γερανίων Ορέων, και θα έφθασε στα Ίσθμια, τα Εξαμίλια και την Αρχαία Κόρινθο. Από εκεί θα πέρασε από την Αρχαία Νεμέα και αποφεύγοντας την Επικράτεια του Αργους που δεν είχε συμμαχία με την Αθήνα, θα προχώρησε προς τον ορεινό όγκο μεταξύ Αργολίδας και Αρκαδίας, θα αναρριχήθηκε στο Παρθένιο Όρος ( 1200μ.ύψους ), όπου είπε ότι συνάντησε τον θεό Πάνα, και κατεβαίνοντας από το βουνό θα κατευθύνθηκε προς την Τεγέα, μία τοποθεσία που αναφέρεται στην αφήγηση του Ηρόδοτου για τον Φειδιππίδη και θα συνέχισε νότια με κατεύθυνση τη Σπάρτη.

Σήμερα όλοι οι Έλληνες τρέχουν έναν αγώνα δρόμου με αντίπαλο τον κακό τους εαυτό, για να σώσουν την Ελλάδα από την πτώχευση, και τα παιδία τους από ένα δυσοίωνο μέλλον. Μία κοινωνία όμως πρώτα πτωχεύει πολιτισμικά και ηθικά, και μετά οικονομικά.!! 

Οι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε το μοναδικό προτέρημα να κριτικάρουμε τους πάντες εξαίροντας πάντα τον εαυτό μας. Για την θέση όμως της χώρας και των πολιτών της είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι. !!!

Παραπομπές:(1) Σύμφωνα με την μυθολογία ο θεμελιωτής των Ολυμπιακών Αγώνων και του κότινου ως επάθλου, ήταν ο Ιδαίος Ηρακλής, ο οποίος φύτεψε για πρώτη φορά αγριελιά στην Ολυμπία. Ο Κρητικός Κουρήτης ή Ιδαίος Δάκτυλος Ηρακλής είχε φέρει την αγριελιά από την πατρίδα του, την Κρήτη. Ο Ιδαίος Ηρακλής είχε τέσσερα αδέρφια, τον Παιωναίο, τον Επιμίδη, τον Ιάσιο και τον Ίδα. Ο μεγαλύτερος αδερφός τους πήγε κάποια μέρα στην Ολυμπία για να τρέξουν. Ήταν ο πρώτος αγώνας δρόμου που έγινε στον κόσμο! Ο Ηρακλής στεφάνωσε τον νικητή με ένα κλαδί από την ελιά που είχε ο ίδιος φυτέψει εκεί. Κι από τότε έμεινε η συνήθεια να στεφανώνουν με κλαδιά στεφάνια αγριελιάς τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων. Πράγματι, το μοναδικό βραβείο («άθλον») για τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ένα στεφάνι φτιαγμένο από τον «κότινο», δηλαδή την άγρια ελιά. Ο κότινος καθιερώθηκε, ως έπαθλο, από τον Ίφιτο, ύστερα από χρησμό του Μαντείου των Δελφών, την έκοβε πάντα δε από την «Καλλιστέφανο» ελιά ένα μικρό αγόρι (του οποίου ζούσαν και οι δυο γονείς του). Το παιδί αυτό πήγαινε στην ελιά και έκοβε με χρυσό ψαλίδι τόσα ακριβώς κλαδιά όσα και τα αγωνίσματα των Ολυμπιακών. Έπειτα το πήγαινε στο ναό της θεάς Ήρας, όπου και τα τοποθετούσε πάνω σε χρυσελεφάντινη τράπεζα.

 

ΧΛΕΤΣΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ (ΠΛΩΤΙΝΟΣ)

 

 

Πηγή...

 

from Schizas.Com - Πύλη Ιάσωνος http://ift.tt/1gMogBL
via IFTTT

Κρύσταλλοι και Θεραπευτικές Δυνάμεις

Αγγίζοντας τον κόσμο των κρυστάλλων είναι σαν να βρισκόμαστε στη θαυμαστή σπηλιά του Αλαντίν, χρώματα αστραποβολούν ψιθυρίζοντας μυστικά γεμάτα θεραπευτικές δυνάμεις, ενώ η λάμψη και η ακτινοβολία τους καλύπτεται με τεράστια αποθέματα σοφίας. 
Οι κρύσταλλοι σαν μια ιδιαίτερη «μαγική» προσφορά της μητέρας φύσης, μας γοητεύουν τόσο, ώστε τους χρησιμοποιούμε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, αποδίδοντάς τους αξίες συμβολικές, φιλοσοφικές, αισθητικές αλλά και θεραπευτικές. Ιδιαίτερα οι πιο «καθαροί» από άλλες προσμίξεις κρύσταλλοι, ασκούσαν πάντοτε επάνω μας μια ανεξήγητη έλξη και σε όλες τις εποχές ήταν αντικείμενο θαυμασμού αλλά και μελέτης. Από την αρχή της εξέλιξής μας σΆ αυτόν τον πλανήτη, αντιληφθήκαμε ότι η απόκοσμη δύναμή τους μεταδίδεται εξ αιτίας μιας εσωτερικής, κρυμμένης ενέργειας που μεταφέρουν. Αυτή η ενέργεια σχετίζεται με την ικανότητά τους να αντανακλούν το ίδιο το φως, την αγνότητά του, τη δύναμη και τη μαγεία του. Μέσα από χιλιάδες διαφορετικά χρώματα, διαφορετικές όψεις και σχήματα μας δίνεται η ευκαιρία να μπούμε σε κόσμους φανταστικούς, ονειρικούς, γεμάτους από ομορφιά και αρμονία. Η ομορφιά αυτή του φωτός μας δίνει μια νέα παραμυθένια διάσταση του κόσμου, δίνει φτερά στην φαντασία μας. Ας γνωρίσουμε μαζί τι είναι οι κρύσταλλοι, πως σχηματίστηκαν και ποιες οι ιδιότητές τους. Ας δούμε ακόμη, πώς ο άνθρωπος γοητεύτηκε και συνδέθηκε μαζί τους από την πρώτη στιγμή που τους ανακάλυψε. 

Πώς Δημιουργήθηκαν οι Κρύσταλλοι Οι περισσότεροι κρύσταλλοι είναι αποτέλεσμα γεωλογικών διεργασιών διάρκειας εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων. Πριν εξορυχτούν, μπορεί να παρέμειναν μέσα στο έδαφος για εκατομμύρια χρόνια, ίσως ακόμη και από τότε που δημιουργήθηκε ο ίδιος ο πλανήτης. Όταν λοιπόν, κρατάμε έναν κρύσταλλο στην παλάμη μας, αγγίζουμε κάτι που ξεπερνά την ιστορία, κρατάμε κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ τη μικρή διάρκεια της ανθρώπινης ζωής. Μπορούμε να πούμε πως οι κρύσταλλοι είναι το DNA της Γης, είναι το απτό αποτύπωμα της εξέλιξής της. Λειτουργώντας σαν μικροσκοπικές αποθήκες περιλαμβάνουν αρχεία εκατομμυρίων χρόνων, εμπεριέχουν τη μνήμη των ισχυρών δυνάμεων που τους διαμόρφωσαν. Ορισμένοι σχηματίστηκαν από το μάγμα που υπάρχει στα βάθη του πλανήτη. Αυτό το ρευστό υπέρθερμο υλικό που συχνά ανέρχεται στην επιφάνεια, όταν ωθείται από πιέσεις που δημιουργούνται από την κίνηση των τεκτονικών πλακών. Καθώς, όμως, αυτό το ρευστό προσεγγίζει την επιφάνεια του πλανήτη ψύχεται και όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, κρυσταλλοποιείται. Αν η διαδικασία είναι σχετικά αργή, μπορούν να δημιουργηθούν μεγάλοι σε διαστάσεις κρύσταλλοι. Αν αντίθετα είναι γρήγορη, τότε οι κρύσταλλοι είναι μικρότεροι. Εκείνο που ουσιαστικά συμβαίνει είναι ότι όταν κάποιες χημικές ενώσεις ή στοιχεία μετασχηματίζονται από αέρια ή υγρή μορφή σε στερεή, αποκτούν αρκετές φορές κρυσταλλική δομή. Αυτή είναι και η διαδικασία της στερεοποίησης ή κρυστάλλωσης, όπου το αρχικό υλικό αναπτύσσεται πάνω σε μια συγκεκριμένη γεωμετρική δομή.

Και έτσι βλέπουμε το μικρότερο κομμάτι να παρουσιάζει την ίδια δομή με το μεγαλύτερο, σχηματίζοντας ένα κρυσταλλικό πλέγμα, το οποίο κάθε φορά που προστίθεται σΆ αυτό νέα ποσότητα δομικού υλικού μεγαλώνει. Η γεωμετρία του εκάστοτε κρυσταλλικού πλέγματος, καθορίζει τόσο το σχήμα, όσο και τις φυσικές ιδιότητες του κρυστάλλου. Αυτή η χαρακτηριστική γεωμετρική δομή ενός κρυστάλλου ονομάζεται «κρυσταλλικό σύστημα» και εμφανίζεται με επτά μορφές: Κυβική, Τετραγωνική, Εξαγωνική, Τριγωνική, Ορθορομβική, Μονοκλινή και Τρικλινή. Αυτές οι επτά βασικές κρυσταλλικές κατηγορίες είναι «πρότυπα-αρχέτυπα», που εκδηλώνονται στο φυσικό πεδίο μέσω του Βασιλείου των Κρυστάλλων. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι κρύσταλλοι σχηματίζονται μέσα από απίστευτα ισχυρές πιέσεις και εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, ενώ γνωρίζουμε από τις «εσωτερικές παραδόσεις», ότι αυτός είναι και ο τρόπος μέσα από τον οποίο εξελίσσεται το ορυκτό βασίλειο. Οποιαδήποτε όμως μορφή και αν πάρουν, η κρυσταλλική δομή τους απορροφά, διατηρεί και μεταδίδει ενέργεια. Και υπάρχουν περιπτώσεις που αυτή η ενέργεια σχετίζεται με ιδιότητες ηλεκτρομαγνητικές. Σίγουρα, εάν αποκτούσαμε έναν κρύσταλλο θα μαγευόμασταν από το χρώμα, την υφή και τον κραδασμό του. Θα μπορούσε να συνδεόταν με την καλή μας διάθεση, να γινόταν το γούρι ή το φυλακτό μας ίσως, και αν σιωπούσαμε να μοιραζόταν μαζί μας τα αιώνια μυστικά του και να μας άγγιζε η μαγική του ατμόσφαιρα. Οι Κρύσταλλοι από τη Μυθική Ατλαντίδα έως και Σήμερα Οι παλαιότεροι θρύλοι και παραδόσεις για τη μαγεία των κρυστάλλων μάς οδηγούν ως τη μυθική Ατλαντίδα. Οι κάτοικοί της, θρυλείται πως χρησιμοποιούσαν κρυστάλλους για να συμπυκνώσουν, να ελέγξουν και να κατευθύνουν την κοσμική ενέργεια. 

Αναφέρεται ότι αυτός ο πολιτισμός χρησιμοποιούσε τους κρυστάλλους ως φάρους φωτός, μέσα από τους οποίους επικοινωνούσε τηλεπαθητικά με τους συμπαντικούς προγόνους μας. Πιστεύεται ότι ένας από τους λόγους που αυτή η ήπειρος καταστράφηκε, ήταν ότι η ιερή αυτή γνώση χρησιμοποιήθηκε για εγωκεντρικούς σκοπούς. Ακόμα λέγεται πως, προβλέποντας την καταστροφή κάποιοι σοφοί Ατλάντιοι, θέλησαν να διασώσουν τη Γνώση της φυλής τους. «Προγραμμάτισαν» ή καλύτερα «φόρτισαν» ορισμένους κρυστάλλους αποθηκεύοντας πληροφορίες μέσα τους και στη συνέχεια τους έκρυψαν σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Πίστευαν πως όταν θα ερχόταν ο κατάλληλος χρόνος, οι κρύσταλλοι αυτοί θα αναδύονταν στην επιφάνεια και θα ελκύονταν από άτομα τα οποία θα μπορούσαν να συντονιστούν με αυτούς και να αντλήσουν την αποθηκευμένη σοφία. Όσοι επέζησαν από την Ατλαντίδα ξεκίνησαν μια καινούργια αρχή στην Αίγυπτο, στη Νότια Αμερική και στο Θιβέτ. Οικοδόμησαν πυραμίδες, χρησιμοποιώντας τη γνώση τους για τους κρυστάλλους σχεδιάζοντας τις σύμφωνα με τα πρότυπα των μεγάλων ναών της Ατλαντίδας. Η τέλεια γεωμετρική μορφή των πυραμίδων αναπαράγει τους νόμους της φυσικής των κρυστάλλων, ενώ ταυτόχρονα διοχετεύει συμπαντική ενέργεια υψηλής συχνότητας στον πλανήτη. Πιστεύεται ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου είχε στην κορυφή της έναν γιγάντιο κρύσταλλο ο οποίος χρησίμευε στη γείωση και στη χρήση αυτής της κοσμικής ενέργειας. Με την πάροδο των αιώνων, η συσσωρευμένη γνώση σχετικά με την ενέργεια και τις δυνατότητες των κρυστάλλων αποκρύφτηκε. Ένα μεγάλο μέρος της σοφίας χάθηκε, αλλά κάποιες πληροφορίες επέζησαν και αναδύθηκαν σε διαφορετικούς πολιτισμούς στο διάβα της ιστορίας. Οι κρύσταλλοι χρησιμοποιήθηκαν ως φυλαχτά, πνευματικά και ψυχικά, ακόμα και ιατρικά εργαλεία, από αρχαιοτάτων χρόνων. Ακόμα και σε προϊστορικούς τάφους έχουν βρεθεί πολλά είδη κρυστάλλων. Στην Ινδία οι βασιλείς συνέλεγαν τα καλύτερα πετράδια για να προστατεύονται από το κακό. Το πιο δυνατό φυλαχτό που περιγράφεται στα αρχαία Ινδουιστικά κείμενα είναι το «Ναβαράτνα» το κόσμημα με τις εννέα πέτρες. Για την κατασκευή του χρησιμοποιούσαν ένα Ρουμπίνι, ένα Σμαράγδι, ένα Μαργαριτάρι, ένα Κοράλι, έναν Υάκινθο, ένα Μάτι της Τίγρης, ένα Τοπάζι, ένα Ζαφείρι και ένα Διαμάντι, που αντιπροσώπευαν αντίστοιχα τους επτά πλανήτες καθώς και το βόρειο και νότιο κομβικό σημείο της Σελήνης. Τα πρώτα αστρολογικά έργα που γράφτηκαν στα σανσκριτικά, περιέχουν εξειδικευμένες παρατηρήσεις για την προέλευση και την δύναμη των λίθων. Εκείνη την εποχή οι αστρολόγοι συμβούλευαν όσους είχαν κακοτυχίες να φορούν διάφορα πετράδια για να εξουδετερώνουν τις αρνητικές επιδράσεις των πλανητών. Αυτή η φιλοσοφία αποτελεί το θεμέλιο πάνω στο οποίο δημιουργήθηκε ο χάρτης των Αστρολογικών Τριάδων. Η πανέμορφη πέτρα Λάπις Λάζουλι, με το σκούρο 

ζωηρό μπλε χρώμα είχε μεγάλη αξία στην Κεντρική Ασία, πριν ακόμη αρχίσει η γραπτή ιστορία. Έχει βρεθεί σε τάφους της κοιλάδας του ποταμού Ινδού, που χρονολογούνται 7000 χρόνια πριν. Οι Αιγύπτιοι επίσης συνέδεσαν τον Λάπις Λάζουλι με τη θεά Ίσιδα. Οι Κινέζοι είχαν ιδιαίτερη προτίμηση στο Νεφρίτη επί πολλές χιλιετίες. Σήμερα μπορεί να δει κανείς αντικείμενα από Νεφρίτη, από την περίοδο Σονγκ-Τσε (4500-3000 π.Χ.) στο Μουσείο Ιστορίας του Πεκίνου. Ο Νεφρίτης πίστευαν ότι έφερνε υγεία, πλούτο και μακροζωία. Σε όλη την ιστορική διαδρομή, οι πολύτιμοι λίθοι και τα πετράδια συνδέονται στενά με την βασιλική ιδιότητα και τοποθετούνται με τέχνη πάνω σε στέμματα, κοσμήματα, θρόνους, σπαθιά και άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Πολλοί βασιλείς όταν πέθαιναν θάβονταν μαζί με μια περίτεχνη συλλογή πολύτιμων λίθων. Οι Μάγια και οι Ινδιάνοι της Αμερικής χρησιμοποιούσαν κρυστάλλους για τη διάγνωση αλλά και για τη θεραπεία των ασθενειών. Αυτοί οι κρύσταλλοι είναι γνωστοί ως πέτρες Τοτέμ. Οι αρχαίοι Κέλτες συνήθιζαν να θάβουν τους νεκρούς τους με ένα κρυστάλλινο Χαλαζία στο στόμα, συνήθεια που συναντάται παραλλαγμένη σε πολλούς λαούς, ακόμη και σήμερα. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και «Τα Λιθικά», κείμενα που γράφτηκαν μετά τον Τρωικό πόλεμο από τους οπαδούς του Ορφέα. Όπως μας πληροφορεί ο συγγραφέας, ο Ορφέας γνώριζε την θεραπευτική δύναμη των λίθων. Μία άλλη γραπτή πηγή σχετική με την ιατρική χρήση των κρυστάλλων, είναι η πραγματεία «Περί των Λίθων», του Έλληνα φιλόσοφου Θεόφραστου (372-286 π.Χ.). Ο Θεόφραστος είναι ο πρώτος που επιχείρησε να ταξινομήσει τους κρυστάλλους σε ομάδες και να τους περιγράψει. Τους χώρισε σε «αρσενικούς» και «θηλυκούς» και προσδιόρισε ιατρικές αλλά και μαγικές ιδιότητες σε ορισμένους από αυτούς. Στον Μεσαίωνα, οι σχετικές με τους κρυστάλλους παραδόσεις και προλήψεις έφθασαν στο αποκορύφωμά τους, εξ αιτίας των αναζητήσεων των Αλχημιστών της εποχής οι οποίοι συχνά χρησιμοποιούσαν τους πολύτιμους λίθους στις έρευνές τους . Πώς και πού Χρησιμοποιούνται οι Κρύσταλλοι Οι κρύσταλλοι είναι μερικές από τις απλούστερες και πιο σταθερές δομές του πλανήτη μας, αυτός ίσως να είναι και ο λόγος της δύναμής τους. Φτιαγμένοι από επαναλαμβανόμενα πρότυπα ατόμων ή μορίων συνδέονται και σχηματίζουν μια σταθερή μορφή. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες υλικές φόρμες είναι μια σύνθεση διάφορων μοριακών τύπων που ενώνονται για να σχηματίσουν μια «οντότητα». Θα μπορούσαν άραγε να ήταν άστρα που έπεσαν από τον ουρανό αναζητώντας την αγκαλιά της γήινης μητέρας τους αποκτώντας τη δομή με την οποία τα γνωρίζουμε; Πολλοί από αυτούς, ιδιαίτερα ο Χαλαζίας, παρουσιάζουν μια παράξενη ιδιότητα που αναφέρεται από τους επιστήμονες ως «πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο».

Γενικά, όταν ασκηθεί έντονη πίεση σε έναν κρύσταλλο χαλαζία, τότε, καθώς αυτός παραμορφώνεται ελαφρά, εμφανίζει ηλεκτρικές ιδιότητες (Μία πρακτική χρήση αυτής της ιδιότητας τη συναντάμε σε μουσικά όργανα, όπως για παράδειγμα στην κιθάρα, καθώς έτσι μετατρέπουμε τους ηχητικούς παλμούς του οργάνου σε ηλεκτρικά σήματα, προκειμένου να αναπαράγουμε και να επεξεργαστούμε τον ήχο της). Αντίστροφα, όταν ένας κρύσταλλος χαλαζίας βρεθεί μέσα σε ένα ηλεκτρικό πεδίο τότε το σχήμα του αλλάζει ελαφρά. Όταν μάλιστα βρεθεί μέσα σε ένα εναλλασσόμενο ηλεκτρικό πεδίο, τότε το σχήμα του αλλάζει διαρκώς και ρυθμικά, με τέτοιο τρόπο που το ίδιο το κρυσταλλικό υλικό ταλαντώνεται (Εδώ πρακτικά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, καθώς ένα ηλεκτρικό σήμα, ο ηχογραφημένος ήχος, για παράδειγμα, της κιθάρας μπορεί να γίνει ακουστός με τη βοήθεια ενός κρυστάλλου χαλαζία. Για αυτόν το λόγο, τα κινητά τηλέφωνα αλλά και ορισμένα σταθερά τηλέφωνα χρησιμοποιούν μεγάφωνα κρυστάλλων χαλαζία. Επίσης, πολλοί βομβητές σε θυροτηλέφωνα και σε άλλες συσκευές χρησιμοποιούν τέτοιους κρυστάλλους). Οι κρύσταλλοι χαλαζία χρησιμοποιούνται, ακόμη, σε συσκευές υπερήχων, σε χρονόμετρα υψηλής ακριβείας, σε ραδιοπομπούς, στα ρολόγια και στα τσιπ των υπολογιστών, καθώς και σε πλήθος άλλων ηλεκτρονικών συσκευών. Γενικά, στη σημερινή εποχή όπου η πρόοδος της τεχνολογίας είναι ταχύτατη, οι κρύσταλλοι χρησιμοποιούνται για τη μεταβίβαση και ενίσχυση των ενεργειών με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, Τα Ρουμπίνια, τόσο τα φυσικά όσο και τα τεχνητά, χρησιμοποιούνται στα λέιζερ μικροχειρουργικής, ενώ τα Διαμάντια στην κατασκευή τρυπανιών. Κάθε χρόνο εξορύσσονται τεράστιες ποσότητες κρυστάλλων και στη συνέχεια επεξεργάζονται ώστε να γίνουν κατάλληλοι για την ανάλογη χρήση. Ιδιαίτερα χρήσιμοι είναι οι αποκαλούμενοι υγροί κρύσταλλοι που είναι μεσοφάσεις μεταξύ κρυσταλλικών, στερεών και ισοτροπικών υγρών. Οι πλέον γνωστές τεχνολογικές εφαρμογές τους αφορούν τις οθόνες των υπολογιστών, τηλεοράσεων, κινητών τηλεφώνων και ρολογιών. Οι υγροί κρύσταλλοι, όμως, δεν αποτελούν φυσική μορφή κρυστάλλων. Πέρα, όμως, από τον τεχνολογικό τομέα, μελετώνται σήμερα και άλλες πιθανές χρήσεις των κρυστάλλων. Μέσα από το συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον προς την εναλλακτική ιατρική, επανεκτιμούνται οι παραδόσεις των Ινδιάνων Σαμάνων, των Αβοριγίνων και της Αγιουβερδικής ιατρικής όπως αυτή ασκείται στην Ινδία. Οι επιστημονικές αποδείξεις που υποστηρίζουν αυτές τις ιδέες είναι σχετικά λίγες αλλά η εμπειρία πολλών θεραπευτών και των ασθενών τους, οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα. Η χρήση των κρυστάλλων ταιριάζει ιδιαίτερα στον αιώνα μας γιατί μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί στον πολυάσχολο τρόπο ζωής μας. Θα βοηθούσε αν μπορούσαμε να αφιερώναμε λίγα λεπτά την ημέρα για να αγγίζουμε τους αγαπημένους μας κρυστάλλους και ίσως να συγκεντρωνόμασταν για λίγο σε αυτή την επαφή νιώθοντας ό,τι έχουν να μας προσφέρουν. Ίσως η σχέση αυτή να εξελιχθεί αθόρυβα προς όφελός μας. Η επαφή με τους κρυστάλλους μπορεί να γίνει συναρπαστική. Ας απελευθερώσουμε τη φαντασία και τη διαίσθησή μας, καθώς οι κρύσταλλοι είναι έτοιμοι να μας δείξουν τα μυστικά τους. Η Θεραπευτική Χρήση των Κρυστάλλων σήμερα H κρυσταλλοθεραπεία στην εποχή μας 

συγκαταλέγεται σε μια από τις πιο δημοφιλείς σύγχρονες μεθόδους εναλλακτικής θεραπείας, παρόλο που είναι μια πανάρχαια τεχνική ίασης. Οι αρχαίοι πολιτισμοί υποστήριζαν πως οι κρύσταλλοι, προερχόμενοι από τα σπλάχνα της Γης, εκπέμπουν ενέργεια. Σήμερα, επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτού του ισχυρισμού: Οι περίφημες φωτογραφίες Kirlian απέδειξαν πως οι κρύσταλλοι και τα ορυκτά λειτουργούν πράγματι ως ενεργειακοί πομποί. Πολλοί θεραπευτές, διαφόρων εναλλακτικών προσεγγίσεων, χρησιμοποιούν κρυστάλλους για την αποκατάσταση της ενεργειακής ισορροπίας του ανθρώπου αλλά και συγκεκριμένων σημείων του πάσχοντος οργανισμού. Η κρυσταλλοθεραπεία αντιλαμβάνεται τον κρύσταλλο ως ένα είδος «φακού» ή καλύτερα πομποδέκτη όπου εστιάζει τους ενεργειακούς κραδασμούς του θεραπευτή μαζί με την ιδιότητα του κάθε κρυστάλλου, και τους χρησιμοποιεί για να επαναφέρει την ισορροπία στα διαταραγμένα ενεργειακά πεδία του ασθενή. Είναι μια «μαγική» διαδικασία γιατί κάτι που θεωρείται «υλικό αντικείμενο -άψυχο» φέρει μέσα του τόση σοφία όπου ως «θείο» δώρο μπορεί να δοθεί στους ανθρώπους και να γίνει «εργαλείο» για μια ισορροπημένη ύπαρξη. Η επαφή μας και μόνο με τους κρυστάλλους, που κρύβουν μέσα τους τη γνώση πολλών χρόνων, είναι σαν να μας μεταβιβάζουν αυτό που πάντα φυλαγόταν κρυμμένο στους αιώνες στην πορεία της εξέλιξής μας, μια γνώση που τους αποτυπώθηκε και που μπορεί να ταξιδέψει στην εποχή μας μέσω της κρυσταλλικής τους δομής. Αρχικά, για να χρησιμοποιηθεί ένας κρύσταλλος για θεραπευτικούς σκοπούς πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρός από προσμίξεις και να έχει περάσει από μια διαδικασία κάθαρσης με την οποία αποβάλλει την αρνητική ενέργεια που έχει πιθανόν συσσωρεύσει. Αυτό είναι κάτι που μπορεί εύκολα να γίνει με την τοποθέτηση του κρυστάλλου μέσα σε ζεστό νερό με αλάτι ή η κάλυψή του με χοντρό ορυκτό αλάτι, όπου θα παραμείνει για αρκετές ώρες. ¶λλοι τρόποι καθαρισμού, πραγματοποιούνται με τη βοήθεια του νερού ή του ηλιακού φωτός, καθώς και με το θάψιμο στο έδαφος. Μετά από τον καθαρισμό χρειάζεται η εναρμόνιση του κρυστάλλου με την ενέργεια του θεραπευτή, ο οποίος πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση καλής υγείας και εσωτερικής ισορροπίας. Μια από τις μεθόδους είναι οι κρύσταλλοι να τοποθετηθούν πάνω στο σώμα του πάσχοντα, σε συγκεκριμένα ενεργειακά σημεία, βοηθώντας έτσι στην εξομάλυνση της ροής τους. Το μέγεθος και η εμφάνιση των κρυστάλλων δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, όμως η καθαρότητα, το χρώμα καθώς και οι ιδιότητές τους θεωρείται πως επηρεάζουν σημαντικά το αποτέλεσμα. Η τοποθέτηση των κρυστάλλων πάνω ή γύρω από το σώμα για θεραπεία είναι μια διαισθητική διαδικασία που επιτυγχάνεται έλκοντας τη θετική και απωθώντας την αρνητική ενέργεια. Μεγάλο μέρος της θεραπείας με κρυστάλλους βασίζεται στη χρήση των ενεργειακών κέντρων του ανθρώπου, τα τσάκρα, που χρησιμοποιεί η παραδοσιακή ινδική αγιουβερδική ιατρική. Τα τσάκρα, που σημαίνουν «τροχοί» στα Σανσκριτικά, περιγράφονται ως περιστρεφόμενες ενεργειακές σφαίρες που έχουν συγκεκριμένες θέσεις στο σώμα μας. Οι κρυσταλλοθεραπευτές πιστεύουν πως ο κρύσταλλος είναι ζωντανό υλικό, που έχει την ικανότητα να εκπέμπει και να λαμβάνει συνεχώς ενεργειακά σήματα, ακόμη κι όταν έχει κοπεί σε κομμάτια. Σε γενικές γραμμές, ο σκοπός της κρυσταλλοθεραπείας είναι η εξισορρόπηση του φυσικού, νοητικού και συναισθηματικού σώματος των ανθρώπων, ώστε να εξασφαλίζεται εσωτερική αρμονία, ισορροπία καθώς και εξύψωση προς τις πνευματικές ενέργειες. Η κρυσταλλοθεραπεία χρησιμοποιεί τις ανώτερες ενέργειες του φωτός και του χρώματος, οι οποίες επιδρούν στα λεπτότερα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης. Λέγεται ότι στη διάρκεια των κρυσταλλοθεραπειών μπορεί να διαλυθεί η αυταπάτη του χρόνου και να βιωθεί η πραγματικότητα της αιώνιας στιγμής. Οι κρύσταλλοι λειτουργούν καλά με τις λεπτές ενέργειες των διαθέσεων και των συναισθημάτων μας. Μπορούν να μας καθοδηγήσουν όταν αγωνιζόμαστε να βρούμε τον δρόμο μας μέσα στη ζούγκλα των συναισθημάτων και να μας καθησυχάσουν αν πέσουμε σε κατάθλιψη. Διευκολύνουν την καθαρή σκέψη και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξομαλύνουν ή να αναζωογονήσουν την ατμόσφαιρα. Η αγνότητα και απλότητα των κρυστάλλων μπορούν να βελτιώσουν την αντίληψή μας για το μυστήριο της ζωής με θετικό τρόπο και να μας βοηθήσουν να συνδεθούμε σωστά με αυτό το μυστήριο. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να έρθετε πιο κοντά διαλογιστικά με τον κρύσταλλο της επιλογής σας. Θα ανακαλύψετε μια δόνηση ανάμεσα σε σας και τον κρύσταλλό σας που είναι μοναδική αλλά και επαναλαμβανόμενη. Κρύσταλλοι και Ιδιότητες Κρύσταλλος από κρύσταλλο διαφέρει. Όπως κάθε υλικό έχει διαφορετικές ιδιότητες, έτσι και κάθε κρύσταλλος είναι διαφορετικός. Ανάλογα με τη χημική τους σύσταση και άλλα, περισσότερο προφανή χαρακτηριστικά, όπως το χρώμα τους, οι κρύσταλλοι είναι «προικισμένοι» με διαφορετικές ιδιότητες, που φαίνεται πως επηρεάζουν ιδιαίτερα το δυναμικό νευρικό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, πως οι γαλαζωποί και μπλε κρύσταλλοι διαθέτουν καταπραϋντικές ιδιότητες, ενώ οι κόκκινοι διεγερτικές. Όλοι οι θεραπευτές, ωστόσο, δηλώνουν ομόφωνα πως στην περίπτωση των κρυστάλλων δεν χρειάζεται να ψάχνει κανείς για λογικές εξηγήσεις. Ο καλύτερος τρόπος για να διαπιστώσεις αν η κρυσταλλοθεραπεία έχει αποτέλεσμα, είναι να δοκιμάσεις! Ενδεικτικά, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ορισμένες από τις θεραπευτικές ιδιότητες που αποδίδονται στους κρυστάλλους. Μια διαφοροποιημένη όραση, εφόσον τοποθετηθούν στο κέντρο του τρίτου ματιού, μπορεί να προκαλέσουν: ο Αμέθυστος, ο Χαλκηδόνιος, ο Αζουρίτης και ο Λουβουλίτης. Ο Αζουρίτης είναι ο πιο ισχυρός λίθος και χρησιμοποιείται όταν είναι κανείς συνειδητά έτοιμος και προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει άμεσα τους προσωπικούς του φόβους. 

• Ο ροζ Χαλαζίας και ο πράσινος Αβεντουρίτης είναι δυο από τους καλύτερους λίθους για το κέντρο της καρδιάς.

• Ο Μαλαχίτης είναι ο πιο ισχυρός για την κάθαρση των συναισθημάτων.

• Το Σμαράγδι για σωματική αλλά και συναισθηματική θεραπεία.

• Ο Λάπις Λάζουλι για νοητική διεύρυνση και εναρμόνιση του νου με το συναίσθημα.

• Οπάλιος για καλύτερη αντίληψη των πιθανών λύσεων σε μια κατάσταση.

• Όνυχας για αλλαγή παλιών συνηθειών και συναισθηματική σταθερότητα.

• Ρουμπίνι για άνοιγμα των συναισθημάτων και ξεπέρασμα του φόβου.

• Κιτρίνης για τόνωση της ενεργητικότητας.

• Ζαφείρι για νοητική καθαρότητα.

• Αχάτης για ενδοσκόπηση και γαλήνη.

• Ίασπις για αντιμετώπιση του στρες και συντονισμό με την εσωτερική πηγή ενέργειας.

• Τοπάζι για χαρά, γενναιοδωρία, αφθονία και καλή υγεία.

• Τουρμαλίνης για αυτοπεποίθηση, έμπνευση, συμπόνια και ευημερία.

• Τυρκουάζ για την κατάθλιψη, την εξάντληση, εσωτερική ηρεμία, και εξαγνισμό.

Σας προσκαλούμε να εξερευνήσετε τον μαγικό κρυστάλλινο κόσμο και να δείτε πως μπορούν να επηρεάσουν θετικά την ζωή σας. 

Οι κρύσταλλοι, τα πιο συμμετρικά, φωτεινά και πολύχρωμα αντικείμενα της δημιουργίας, μπορούν να μας διδάξουν πώς να ενεργοποιούμε και να ακτινοβολούμε την εσωτερική μας λαμπρότητα και μπορούν να φέρουν τον νου σε μια κατάσταση γαλήνης, χαράς αλλά και πνευματικής εξύψωσης. 


Βιβλιογραφία 

Κατρίνα Ραφαέλ, Κρυσταλλική φώτιση, Πύρινος Κόσμος 
Κατρινα Ραφαελ, Κρυσταλλοθεραπεία, Πύρινος Κόσμος 
Περιοδικό Ανεξήγητο
Judy Hall, Η βίβλος των Κρυστάλλων, Ισόρροπον 
Τα Ορφικά, εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου 
Κριστίνα Ρόντενμεκ, Κρύσταλλοι, Αλκίμαχον 
Τζορτζ Κουντς, Οι μυστικές δυνάμεις των πολύτιμων λίθων, Πύρινος Κόσμος 

Μ.Μ.

 

Πηγή...

from Schizas.Com - Πύλη Ιάσωνος http://ift.tt/1MGcbwr
via IFTTT

ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

Ο Αρχιμήδης(287 π.Χ.-212 π.Χ.) ήταν ένα από τα μεγαλοφυή πνεύματα που γνώρισε στην πορεία της η ανθρωπότητα, ενώ ήταν και ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς, φυσικούς και μηχανικούς της αρχαιότητας.
Γεννήθηκε, έζησε και πέθανε στις Συρακούσες, τη μεγάλη Ελληνική αποικία της Σικελίας.
Πατέρας του Αρχιμήδη ήταν ο αστρονόμος Φειδίας ενώ συγγενής του ήταν και ο βασιλιάς των Συρακουσών, Ιέρων Α΄.
Παρ’ όλο που καταγόταν από ευγενική γενιά, ο Αρχιμήδης αρνήθηκε να πάρει οποιοδήποτε αξίωμα, επιμένοντας να διαθέτει όλο του τον χρόνο στη σπουδή και τη μάθηση. Γι’ αυτόν τον λόγο ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια και ήρθε σε επαφή με τους Ερατοσθένη και Δοσίθεο, ενώ ήταν φίλος και συμμαθητής του Κόνωνα του Σάμιου.

Το έργο του Αρχιμήδη υπήρξε τεράστιο, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά, και η ερευνητική ματιά του κάλυψε πολλούς τομείς: γεωμετρία, οπτική (κατοπτρική, υδραυλική, μηχανική, αρχιτεκτονική και την πολιορκητική.
Συνέδεσε το όνομά του με τη γένεση της μηχανικής στην αρχαία Ελλάδα, τη λύση περίφημων μαθηματικών προβλημάτων, καθώς και με τις αμυντικές εφευρέσεις του που χρησιμοποιήθηκαν όταν οι Ρωμαίοι πολιορκούσαν την πατρίδα του, τις Συρακούσες. Σχολιαστής του έργου του Αρχιμήδη υπήρξε ο Ευτόχιος ο Ασκαλωνίτης.
Ο Αρχιμήδης έγραψε τα πρώτα βιβλία για την επίπεδη γεωμετρία και στερεομετρία, την αριθμητική και τα μαθηματικά. Επίσης ανακάλυψε την αρχή του ειδικού βάρους και του μοχλού.

Μία μέρα ο βασιλιάς παρήγγειλε στο μεγαλύτερο καλλιτέχνη των Συρακουσών να του φτιάξει μία κορώνα από καθαρό χρυσάφι. Όταν ο βασιλιάς πήρε την κορώνα, άρχισαν να διαδίδονται φήμες πως ο καλλιτέχνης τον είχε κοροϊδέψει, παίρνοντας ένα μέρος από το χρυσάφι και αντικαθιστώντας το με άλλο μέταλλο. Ωστόσο, η τελειωμένη κορώνα είχε το ίδιο βάρος με το χρυσάφι του βασιλιά. Ο βασιλιάς κάλεσε τότε τον Αρχιμήδη να εξετάσει το ζήτημα.
Στα πειράματά του, ο Αρχιμήδης βρήκε τον νόμο του ειδικού βάρους. Ανακάλυψε πως όταν ένα στερεό σώμα μπει μέσα σε υγρό χάνει τόσο βάρος όσο είναι το βάρος του όγκου του υγρού που εκτοπίζει.

Ο Αρχιμήδης επινόησε το σύστημα να παίρνει το ειδικό βάρος των στερεών σωμάτων. Ζύγιζε πρώτα το στερεό στον αέρα και έπειτα το ζύγιζε μέσα στο νερό. Και αφού το στερεό ζύγιζε λιγότερο μέσα στο νερό, αφαιρούσε το βάρος που είχε μέσα στο νερό από το βάρος που είχε στον αέρα.
Τέλος, διαιρούσε το βάρος του στερεού σώματος στον αέρα με την απώλεια βάρους που είχε το σώμα μέσα στο νερό. Έμαθε έτσι, πως ένας δοσμένος όγκος από χρυσάφι ζυγίζει 19,3 φορές τον ίσο όγκο νερού.
Όμως, καθώς δεν μπόρεσε να προχωρήσει περισσότερο στο πρόβλημα της βασιλικής κορώνας, ο Αρχιμήδης σηκώθηκε να πάει στα λουτρά για να ξεκουραστεί. Εκεί βρήκε τη λύση. Μέσα στον ενθουσιασμό του βγήκε από το λουτρό γυμνός στο δρόμο φωνάζοντας: “Εύρηκα! Εύρηκα!”. 

Ο Αρχιμήδης γύρισε στο σπίτι του, ζύγισε την κορώνα στον αέρα και ύστερα τη ζύγισε μέσα στο νερό. Με τη μέθοδο αυτή βρήκε το ειδικό βάρος της κορώνας. Το ειδικό βάρος της δεν ήταν 19,3. Δεν μπορούσε, λοιπόν, η κορώνα να είναι από καθαρό χρυσάφι. Ο Αρχιμήδης απέδειξε πως ο καλλιτέχνης ήταν απατεώνας. Η αποκάλυψη ενός απατεώνα ήταν πολύ μικρή εξυπηρέτηση σε σύγκριση με εκείνες που θα προσέφερε αργότερα ο Αρχιμήδης στο βασιλιά του.

Όταν άρχισαν να κυκλοφορούν στις Συρακούσες φήμες πως οι Ρωμαίοι βάδιζαν εναντίον τους, ο Αρχιμήδης εξακολουθούσε τις μελέτες και τις εφευρέσεις. Σ’ αυτήν την περίοδο και στο χώρο της εφαρμοσμένης μηχανικής, ο Αρχιμήδης επινόησε ιδιοφυείς μηχανές κάθε είδους.

Εφηύρε τον ρωμαϊκό ζυγό (καντάρι), το τρίσπαστο (ανυψωτική τριπλή τροχαλία) και τον ατέρμονα κοχλία (“έλιξ του Αρχιμήδους”), που ήταν ένας σωληνοειδής κοχλίας που χρησίμευε για την άντληση νερού.
Επίσης κατασκεύασε ένα υδραυλικό ρολόι το οποίο υπολόγιζε με μεγάλη ακρίβεια τις ώρες και ειδοποιούσε για την αλλαγή της ώρας. Όταν άρχισε η πολιορκία των Συρακουσών από τους Ρωμαίους, οι πολεμικές μηχανές του Αρχιμήδη αποδείχτηκαν εξαιρετικά χρήσιμες: αρχιτρόνιτο (πυροβόλο ατμού), καταπέλτες, άρπαγες (μηχανισμός που ανύψωνε και αναποδογύριζε πλοία) και κάτοπτρα για την καύση των Ρωμαϊκών εχθρικών πλοίων (με παραβολικά ηλιακά κάτοπτρα όπως αποδείχτηκε από τα πειράματα του μηχανικού Ιωάννη Σακκά, ο οποίος το 1973 απέδειξε τον τρόπο με τον οποίο ο Αρχιμήδης έκαψε τον ρωμαϊκό στόλο).

Ωστόσο οι Ρωμαίοι όλο και πλησίαζαν. Ο Αρχιμήδης μισούσε τους εισβολείς αλλά δεν τους φοβότανε. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν η πόλη μετά από τριετή αντίσταση των Ελλήνων, κατελήφθη με προδοσία, ένας Ρωμαίος στρατιώτης μπήκε μέσα στο σπίτι του Αρχιμήδη την ώρα που μελετούσε κάποιο γεωμετρικό πρόβλημα.

Ο Αρχιμήδης είπε στον στρατιώτη να βγει έξω και να μη διαταράξει τη σκέψη του, λέγοντάς το περίφημο “Μη μου τους κύκλους τάραττε“. Όμως ο στρατιώτης έβγαλε το σπαθί του και τον σκότωσε. Ο Αρχιμήδης αγαπούσε τόσο πολύ την εργασία του Περί Σφαίρας και Κυλίνδρου, ώστε είπε ότι θα ήθελε όταν πεθάνει να χαραχτεί στον τάφο του το σχήμα μιας σφαίρας εγγεγραμμένης σε κύλινδρο.

Ο κατακτητής Μάρκελλος είχε αναπτύξει τέτοιο θαυμασμό και εκτίμηση για τον Αρχιμήδη ως αντίπαλο, ώστε όταν έμαθε πως σκοτώθηκε, τον έθαψε με μεγάλη μεγαλοπρέπεια και τελετές και έστησε στον τάφο του μια πέτρινη στήλη πάνω στην οποία ήταν σκαλισμένο το σχήμα που είχε ζητήσει ο Αρχιμήδης.
Πολλά χρόνια αργότερα, όταν ο Κικέρωνας επισκέφτηκε τις Συρακούσες σαν Ρωμαίος έφορος, κανείς δεν ήξερε να τον οδηγήσει στον τάφο του Αρχιμήδη.
Μετά από πολλές έρευνες βρήκε την ταφόπετρα ανάμεσα σε ψηλούς βάτους και ξανάφτιαξε το έδαφος γύρω από τον τάφο. Με το πέρασμα του χρόνου όμως, ο τάφος παραμελήθηκε και όλα έδειχναν ότι με την αύξηση της πόλης ο τάφος θα χανόταν οριστικά.Όμως το 1965, σκάβοντας για τη θεμελίωση ενός νέου ξενοδοχείου στις Συρακούσες, ένας εκσκαφέας σήκωσε μία ταφόπετρα με σκαλισμένο πάνω της το σχήμα μιας σφαίρας εγγεγραμμένης σε κύλινδρο σκαλισμένο. Έτσι ανακαλύφτηκε ο τάφος του Αρχιμήδη.

Ο Αρχιμήδης επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την ευρωπαϊκή επιστημονική σκέψη, καθώς και τους Άραβες επιστήμονες, οι οποίοι αντέγραψαν όλα τα έργα του στα αραβικά, γλώσσα στην οποία διασώθηκαν αρκετά, αφού τα πρωτότυπα είχαν χαθεί.

 

Πηγή...

 

from Schizas.Com - Πύλη Ιάσωνος http://ift.tt/1MCpIoQ
via IFTTT

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Γύριζε

«Γύριζε, μὴ σταθῇς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη, 
ὁ ψεύτης εἴδωλο εἶν᾿ ἐδῶ, τὸ προσκυνᾷ ἡ πλεμπάγια, 
ἡ Ἀλήθεια τόπο νὰ σταθῇ μιὰ σπιθαμὴ δὲ θἄβρῃ. 
Ἀλάργα. Μόρα τῆς ψυχῆς τῆς χώρας τὰ μουράγια. 
Ἀπὸ θαμποὺς ντερβίσηδες καὶ στέρφους μανταρίνους 
κι ἀπὸ τοὺς χαλκοπράσινους ἡ Πολιτεία πατιέται. 
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! Χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους! 
Σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται. 
Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα, 
ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι, 
κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα, 
τῶν Εὐρωπαίων περιγελᾷ καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι. 
Καὶ δημοκόποι Κλέωνες καὶ λογοκόποι Ζωίλοι, 
καὶ Μαμμωνᾶδες βάρβαροι, καὶ χαῦνοι λεβαντίνοι. 
λύκοι, ὦ κοπάδια, οἱ πιστικοὶ καὶ ψωριασμένοι οἱ σκύλοι 
κι οἱ χαροκόποι ἀδιάντροποι καὶ πόρνη ἡ Ρωμιοσύνη!»

Ὕμνος τῶν Αἰώνων

Μητέρα μας πολύπαθη, ὦ ἀθάνατη,
δὲν εἶναι μόνο σου στολίδι οἱ Παρθενῶνες·
τοῦ συντριμμοῦ σου τὰ σπαθιὰ στὰ κάμανε
φυλαχτὰ καὶ στεφάνια σου οἱ αἰῶνες.

Καὶ οἱ πέτρες ποὺ τὶς ἔστησε στὸ χῶμα σου
τὸ νικηφόρο χέρι τοῦ Ῥωμαίου,
κ᾿ ἡ σταυροθόλωτη ἐκκλησιὰ ἀπὸ τὸ Βυζάντιο,
στὸν τόπο τοῦ πολύστυλου ναοῦ τοῦ ἀρχαίου,

Κι αὐτὸ τὸ κάστρο ποὺ μουγγρίζει μέσα του
τῆς Βενετιᾶς ἀκόμη τὸ λιοντάρι,
κι ὁ μιναρὲς ποὺ στέκει, τῆς ὁλόμαυρης
καὶ τῆς πικρότατης σκλαβιᾶς ἀπομεινάρι,

Καὶ τοῦ Σλάβου τὸ διάβα ἀντιλαλούμενο
στ᾿ ὄνομα ποὺ μᾶς ἔρχεται στὸ στόμα
-μὲ τὸ γάλα τῆς μάννας ποὺ βυζάξαμε-
σὰν ξένη ἀνθοβολιὰ στὸ ντόπιο χῶμα,

Ὅλα ἕνα νύφης φόρεμα σοῦ ὑφαίνουνε,
σοῦ πρέπουνε, ὦ βασίλισσα, σὰ στέμμα,
στὴν ὀμορφάδα σου ὀμορφιὰ ἀπιθώσανε
κ᾿ εἶναι σὰ σπλάχνα ἀπ᾿ τὸ δικό σου τὸ αἷμα.

Ὦ τίμια φυλαχτά, στολίδια ἀταίριαστα,
ὦ διαβατάρικα, ἀπὸ σᾶς πλάθετ᾿ αἰώνια,
κόσμος ἀπὸ παλιὰ κοσμοσυντρίμματα,
ἡ νέα τρανὴ Πατρίδα ἡ παναρμόνια!

 

«Σατυρικὰ γυμνάσματα», δεύτερη σειρά

1.
Στ᾿ ἀκάθαρτα κυλῆστε μας τοῦ βούρκου, 
καὶ πιὸ βαθιά. Πατῆστε μας μὲ κάτι 
κι ἀπὸ τὸ πόδι πιὸ σκληρό του Τούρκου.

Διαβασμένοι, ντοτόροι, σπιρουνάτοι, 
ρασοφόροι, δασκάλοι, ρουσφετλῆδες, 
οἰκοπεδοφαγάδες, ἀβοκᾶτοι,

κομματάρχηδες καὶ κοτζαμπασῆδες, 
καὶ τῆς γραμματικῆς οἱ μανταρίνοι 
καὶ τῆς πολιτικῆς οἱ φασουλῆδες,

ταρτούφοι, ραμπαγάδες, ταρταρίνοι! 
-Ἀμάν! Ἀγά, στὰ πόδια σου! ἄκου! στάσου! 
Βυζαντινοὶ — Γασμοῦλοι — Λεβαντίνοι.

Ρωμαίικο, νά! Μὲ γειά σου, μὲ χαρά σου.

μέρος β´

Οἱ βωμοὶ συντριμμένοι καὶ σβησμένα
τὰ πολυκάντηλα ὅλα τῆς λατρείας.
Οὔτ᾿ ἡ Ἀθηνᾶ, πολεμικὴ παρθένα,
καὶ μήτε ἡ εὐλογία τῆς Παναγιᾶς.
Σ᾿ ἀρχαῖα καὶ νέα, παλάτια καὶ ρημάδια
τ᾿ ἄδειο παντοῦ· τὸ κρύο τῆς ἀθεΐας.

Σὰν ἀγριμιῶν καὶ σὰν ἀρνιῶν κοπάδια
ζοῦν οἱ ζωές, τρῶν, τρώγονται καὶ πᾶνε.
Κι ἀπάνου ἀπ᾿ ὅλα τῶν θεῶν τὰ βράδια
ὑπέρθεα ξωτικὰ φεγγοβολᾶνε
μακριὰ ἀπὸ μᾶς Ἰδέα καὶ Ἐπιστήμη.

Βάρβαροι σὲ ναοὺς τὶς προσκυνᾶνε.

Τ᾿ ἄτι σου ἀκόμα μᾶς πατᾷ, Μπραΐμη!

4 
Σκύλος κοκκαλογλύφτης φέρνει γύρα
κράκ! τάκ! τῆς γειτονιᾶς τοὺς τενεκέδες. 
Ὁ ποσαπαίρνης μὲ τὸ θεσιθήρα

γιὰ τὴν πατρὶς καυγᾶ στοὺς καφενέδες. 
Οἱ γάτοι λυγεροὶ στὰ κεραμίδια 
ταιριάζουν ἐρωτόπαθους γιαρέδες.

Φαγοπότι, ξαπλωταριό, τὰ ἴδια. 
Τὰ θέατρα, τὶς ταβέρνες, τὰ πορνεῖα, 
φάμπρικες, μπάνκες, σπίτια, ἀποκαΐδια,

τ᾿ ἀνταμώνει ἀττικώτατη ἁρμονία. 
Καὶ κοιμισμένη στὰ ὄνειρά της βλέπει 
μουρλὴ γλωσσοκοπάνα Πολιτεία

τὸν Περικλῆ. Μὰ ὁ Χασεκὴς τῆς πρέπει.

 

Ὁ γκρεμιστής

Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης,
ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης.
Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι.
Στοῦ μίσους τὰ μεσάνυχτα τρέμει ἑνὸς πόθου ἀστέρι.
Κι ἂν εἶμαι τῆς νυχτιᾶς βλαστός, τοῦ χαλασμοῦ πατέρας,
πάντα κοιτάζω πρὸς τὸ φῶς τὸ ἀπόμακρο τῆς μέρας.
ἐγὼ ὁ σεισμὸς ὁ ἀλύπητος, ἐγὼ κι ὁ ἀνοιχτομάτης·
τοῦ μακρεμένου ἀγναντευτής, κι ὁ κλέφτης κι ὁ ἀπελάτης
καὶ μὲ τὸ καριοφίλι μου καὶ μὲ τ᾿ ἀπελατίκι
τὴν πολιτεία τὴν κάνω ἐρμιά, γῆ χέρσα τὸ χωράφι.
Κάλλιο φυτρῶστε, ἀγκριαγκαθιές, καὶ κάλλιο οὐρλιάστε, λύκοι,
κάλλιο φουσκῶστε, πόταμοι καὶ κάλλιο ἀνοῖχτε τάφοι,
καί, δυναμίτη, βρόντηξε καὶ σιγοστάλαξε αἷμα,
παρὰ σὲ πύργους ἄρχοντας καὶ σὲ ναοὺς τὸ Ψέμα.
Τῶν πρωτογέννητων καιρῶν ἡ πλάση μὲ τ᾿ ἀγρίμια
ξανάρχεται. Καλῶς νὰ ῾ρθῆ. Γκρεμίζω τὴν ἀσκήμια.
Εἶμ᾿ ἕνα ἀνήμπορο παιδὶ ποὺ σκλαβωμένο τό ῾χει
τὸ δείλιασμα κι ὅλο ρωτᾷ καὶ μήτε ναὶ μήτε ὄχι
δὲν τοῦ ἀποκρίνεται κανείς, καὶ πάει κι ὅλο προσμένει
τὸ λόγο ποὺ δὲν ἔρχεται, καὶ μία ντροπὴ τὸ δένει
Μὰ τὸ τσεκοῦρι μοναχὰ στὸ χέρι σὰν κρατήσω,
καὶ τὸ τσεκοῦρι μου ψυχὴ μ᾿ ἕνα θυμὸ περίσσο.
Τάχα ποιὸς μάγος, ποιὸ στοιχειὸ τοῦ δούλεψε τ᾿ ἀτσάλι
καὶ νιώθω φλόγα τὴν καρδιὰ καὶ βράχο τὸ κεφάλι,
καὶ θέλω νὰ τραβήξω ἐμπρὸς καὶ πλατωσιὲς ν᾿ ἀνοίξω,
καὶ μ᾿ ἕνα Ναὶ νὰ τιναχτῶ, μ᾿ ἕνα Ὄχι νὰ βροντήξω;
Καβάλα στὸ νοητάκι μου, δὲν τρέμω σας ὅποιοι εἶστε
γκρικάω, βγαίνει ἀπὸ μέσα του μιὰ προσταγή: Γκρεμίστε!

 

Ὁ ἑλληνικὸς ὕμνος
Mistral (βραβεῖο Νόμπελ λογοτεχνίας 1904)
μετάφραση: Κωνσταντῖνος Παλαμᾶς

Μὲ τὴν αὐγὴ καὶ ἡ θάλασσα μενεξεδένια
λάμπει, καὶ μὲ τὸ φῶς τὰ πάντα ξανανιώνουν.
Νὰ ἡ ἄνοιξη γυρίζει, νὰ τὸ χελιδόνι
στὸν Παρθενώνα ξαναχτίζει τὴ φωλιά του!
Πανίερη Ἀθηνᾶ, τίναξε τὸ πουλί σου
στ᾿ ἀμπέλια μας ἀπάνω τὰ σαρακωμένα.
Κι ἂν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
θεία εἶν᾿ ἡ δάφνη! Μία φορὰ κανεὶς πεθαίνει.

Ἀγάλια ἀγάλια ἀποχρυσώνεται τὸ κύμα,
νὰ ἡ ἄνοιξη γυρίζει, μέσ᾿ στὰ κορφοβούνια
τοῦ Προμηθέα τὰ σπλάχνα σκίζοντας ἕνα ὄρνιο
μεγάλο, ἀσάλευτο ξανοίγεται μακριάθε
γιὰ νὰ διώξεις τὸ μαῦρο γύπα ποὺ σὲ τρώει,
ἁρμάτωσέ μας, νέε νησιώτη, τὸ καράβι.
Κι ἂν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
θεία εἶν᾿ ἡ δάφνη! Μία φορὰ κανεὶς πεθαίνει.

Τ᾿ ἀνάκρασμα τ᾿ ἀκοῦτε τῆς ἀρχαίας Πυθείας;
«Νίκη στῶν ἡμιθέων τ᾿ ἀγγόνια!» Ἀπὸ τὴν Ἴδη
ὡς τῆς Νικαίας τ᾿ ἀκρογιάλια ξανανθίζουν
αἰώνιες οἱ ἐλιές. Μὲ τ᾿ ἄρματα στὰ χέρια
ἐμπρός! Τὰ ὕψη τῶν βουνῶν ἂς τ᾿ ἀνεβοῦμε,
τοὺς Σαλαμίνικους ἀντίλαλους ξυπνώντας!
Ἂν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
θεία εἶν᾿ ἡ δάφνη! Μία φορὰ κανεὶς πεθαίνει.

Κ᾿ ἔλα, ἑτοιμάστε τὰ λευκὰ φορέματά σας,
ἀρραβωνιαστικές, γιὰ νὰ στεφανωθῆτε
στὸ γυρισμὸ τοὺς ἀκριβούς σας μέσ᾿ στὸ λόγγο
γι᾿ αὐτοὺς ποὺ σᾶς γλυτώσανε κόφτε τὴ δάφνη.
Ἀγνάντια στὴ σκυφτὴ καὶ ντροπιασμένη Εὐρώπη,
ἂς πιοῦμε ξέχειλη τὴ δόξα παλληκάρια.
Κι ἂν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
θεία εἶν᾿ ἡ δάφνη! Μία φορὰ κανεὶς πεθαίνει.

Ὅ,τι ἔγινε μπορεῖ νὰ ξαναγίνει, ἀδέρφια!
Στῶν πυρωμένων τούτων βράχων τὴν λαμπάδα
μὲ σάρκα θεία μπόρεσ᾿ ὁ ἄνθρωπος νὰ νοιώσῃ
τὸ φωτερώτερο κι ἀπ᾿ ὅλα τὰ ὄνειρά του.
Κι ἡ χριστιανὴ ψυχὴ βωβὴ ἐκεῖ πέρα θὰ εἶναι;
Κ᾿ ἐμεῖς ἑνὸς κορμιοῦ ξερόκλαδα ἐκεῖ πέρα;
Κι ἂν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
θεία εἶν᾿ ἡ δάφνη! Μία φορὰ κανεὶς πεθαίνει.

Τὸ Μαραθώνιο πεζοδρόμο ἀκολουθώντας
κι ἂν πέσουμε, τὸ χρέος μας ἔχουμε κάμει!
Καὶ μὲ τὸ αἷμα τοῦ προγόνου μας Λεωνίδα
τὸ αἷμα μας, θριάμβων αἷμα, ταιριασμένο,
θὰ πορφυρώσει τὸν καρπὸ τὸν κοραλλένιο
καὶ τὸ σταφύλι τὸ κρεμάμενο στὸ κλῆμα.
Κι ἂν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
θεία εἶν᾿ ἡ δάφνη! Μία φορὰ κανεὶς πεθαίνει.

Τῆς ἱστορίας μας φέγγουν τρεῖς χιλιάδες χρόνια,
Ὀρθοί! Καὶ πρόβαλε ἀπὸ τώρα τὸ παλάτι
στὸν τόπο ἐκεῖ ποὺ λύθηκαν τὰ κακὰ μάγια,
κι ὁ φοίνικας ξαναγεννιέται ἀπὸ τὴ στάχτη.
Στὶς ἀμμουδιὲς τῆς Μέκκας διῶξέ το ἥλιε,
τὸ μισοφέγγαρο μακριὰ ἀπ᾿ τὸν οὐρανό μας...
Ἂν πρέπει νὰ πεθάνουμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
θεία εἶν᾿ ἡ δάφνη! Μία φορὰ κανεὶς πεθαίνει.

 

Ὦ λιγοστοί, ὦ διαλεχτοί!

Ὦ λιγοστοὶ κι ὦ διαλεχτοὶ κι ἀρίφνητοι αὔριο ἴσως!

Εἶναι μία ἀλήθεια κάτου ἐδῶ ποὺ τὴ χτυπάει τὸ μίσος,

εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ὀμορφιὰ ποὺ ἡ καταφρόνια δένει,

κι εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ἀρετὴ δειλὴ καὶ ντροπιασμένη.

Ὦ νέοι, ὦ πρωτοξύπνητοι στὸ φῶς, χαρὲς τ᾿ Ἀπρίλη,

ἀπὸ τοὺς πράσινους κορμοὺς γίνοντ᾿ οἱ ἄσπροι στύλοι!

Στὴ χώρα ἐσεῖς οἱ λειτουργοὶ κι οἱ λατρευτάδες εἶστε·

δὲ φτάνει· ἐμπρὸς! γιὰ τοὺς Θεούς, ὦ νέοι, πολεμεῖστε.

 

Στὴ Νεολαία μας

Αὐτὸ κρατάει ἀνάλαφρο μὲς στὴν ἀνεμοζάλη
τὸ ἀπὸ τοῦ κόσμου τὴ βοὴ πρεσβυτικὸ κεφάλι,
αὐτὸ τὸ λόγο θὰ σᾶς πῶ, δὲν ἔχω ἄλλο κανένα:
Μεθύστε μὲ τ᾿ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα.

1η Νοεμβρίου 1940

 

Μολώχ

Τῶν Ἑλλήνων τὴν πατρίδα
βάρβαροι τὴν ἀτιμάζουν!
Ὅπου ἀνθοπετοῦσαν οἱ Ἔρωτες
παραδέρνει ἡ νυχτερίδα.
Στὴ νυχτιά μας μιὰ πυγολαμπίδα,
τῶν ἀρχαίων ἡ μνήμη, ψευτοφέγγει
κ᾿ εἶναι μιὰ νυχτιὰ ποὺ δὲν τὴ διώχνεις,
τοῦ παντοτινοῦ μας ἥλιου ἀχτίδα!
Καὶ πατρίδα καὶ ψυχὴ ρουφᾶν
βάρβαροι ἀπὸ βάθη καὶ ἀπὸ ὕψη.
Κι ὅταν, μ᾿ ἕνα τρίσβαθο ὤχ!
τῶν Ἑλλήνων θεέ, ρωτοῦμε σέ:
«Εἶσ᾿ ἐσὺ ὁ ξανθὸς Ἀπόλλωνας;»
Ἀποκρίνεσαι:-«Εἶμ᾿ ἐγὼ ὁ Μολώχ!»

(1908)

 

 

Τὸ σαΐτεμα

Καὶ χαμήλωσες, ὦ Φοῖβε, ἀπὸ τὰ ὕψη
τῶν Ὀλύμπων τῶν ἁγνῶν
πρὸς τοῦ χαύνου τὴν πατρίδα,
πρὸς τὴ χώρα τῶν ὀκνῶν.
Κ᾿ ἔπαιξες τὴ λύρα, ἀνάβρυσμα
παναρμονικῶν πηγῶν!
Λόγια σ᾿ ἀπαντήσανε βαρήκοων
καὶ περίγελα τυφλῶν.
Τότε, σὰ νὰ γύρευες τὴν πλάση
νὰ λυτρώσης ἀπὸ μόλυσμα,
κι ἀπ᾿ τ᾿ ἀκάθαρτα ὅλα τὸν ἀέρα,
ἔρριξες τὴ λύρα, κ᾿ ἔγινες
σαϊτευτής, καὶ τὰ σαΐτεψες
τῶν ἀνοήτων τὰ κοπάδια πέρα ὡς πέρα!

 

 

 

Ἡ ἀπόκριση

Ἀμαδρυάδες, πάρτε με κι ἀκοῦστε με, Αἰγιπάνες,
γάμου κρεββάτια στρώθηκαν, σπαράζει ἡ λαγκαδιά,
νὰ τ᾿ Ἀνθεστήρια! κελαιδοῦν οἱ δελφικοὶ παιάνες,
πλέκονται λάγνα εἰδύλλια σὲ δάση ἀρκαδικά.
Ἡ μέθη ἡ διονύσια ξεσπάει, λυσσάει, καὶ λάμπει
ὡς ποὺ εἶν᾿ ἡ πλάση, καὶ ἀπὸ ποῦ; Δὲν ξέρω ἂν εἶμ᾿ ἐγώ,
ὁ μέγας Πᾶν ἐχώρεσε στὴν ἀγκαλιά μου, ὦ θάμπη!
Μὲ τῶν στοιχείων τὴν ἄγρια, τὴν ἅγια ζήση ζῶ.
Τὸ δῶρο τῶν ὑπέρκαλων γαλήνιων ὁραμάτων,
ὦ Χρυσομίτρα, μοῦ ἔφεραν οἱ τρεῖς θεὲς κ᾿ οἱ ἐννιὰ
στὰ μέτωπα καὶ στ᾿ ἄχραντα κορμιὰ τῶν ἀγαλμάτων
τὴν ἀφρογένεια χόρτασα τῶν ὅλων Ὀμορφιά.
Ἀκούω τ᾿ ἀηδόνια, ἀντιλαλοῦν τ᾿ ἀηδόνια οἱ Σοφοκλῆδες,
Αἰσχύλειοι, ὠκεάνειοι, ὦ γόοι προφητικοί!
Σὲ μία ματιὰ ὁλοπράσινες ἀγνάντια μου Ἀτλαντίδες
γεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἄβυσσο καὶ χάνονται σ᾿ αὐτή.
Θαλασσομάχοι Φοίνικες μὲ φέρανε ἀπὸ πέρα,
ὁ χαροκόπος εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κοσμογυριστὴς
τέχνες, μιλήματα, εἴδωλα ξαφνίζουν τὸν ἀέρα.
Νυφάδες, ἀγκαλιάστε με, Σάτυροι, ἀκούστ᾿ ἐσεῖς.
Καὶ Σάτυροι καὶ Κένταυροι, νυφάδες Ἀμαδρυάδες,
κ᾿ οἱ Ἑλλάδες οἱ χρυσόλαλες μοῦ εἶπαν μὲ μία φωνή,
μέσ᾿ ἀπὸ χῶρες καὶ βουνά, δάση, κορφές, πεδιάδες:
«Γιὰ σὲ τὸ ἀθάνατο κρασὶ δὲν εἶναι, ὦ μεθυστή!»
Καὶ ἡ Ταναγραῖα ἡ λυγερὴ καὶ ἡ φοβερὴ Κασσάντρα,
Μαινάδες κισσοστέφανες, Ὀλύμπιοι θεοί,
ἀπ᾿ τὴ σπηλιὰ τῆς Καλυψῶς ὡς τὴ σοφὴ Ἀλεξάντρα,
οἱ Ἑλλάδες οἱ μουσόθρεπτες μοῦ εἶπαν μὲ μία φωνή:
«Σώπα, χλωμὲ καλόγερε, λάλε καὶ χαῦνε, σώπα,
στὸ μοναστήρι γύρισε καὶ κλείσου στὸ κελλί!»
Καὶ τῶν Πινδάρων οἱ ἥρωες κ᾿ οἱ θέαινες τοῦ Σκόπα
γελοῦνε, καὶ τὸ γέλιο τους βροντόκραχτα ἀντηχεῖ.

 

 

Οἱ Καλόγεροι

Εἴμαστ᾿ οἱ ἄνεργοι καὶ οἱ ἄχαροι,
καὶ τῆς ζωῆς εἴμαστ᾿ ἐμεῖς οἱ καταλαλητάδες,
γιὰ νὰ πατᾶμε καὶ νὰ σβήνουμε εἴμαστε
τὰ ὡραῖα καὶ τ᾿ ἀληθινά, τ᾿ ἄνθια καὶ τὶς λαμπάδες.
Τὸν ἥλιο καὶ τὰ ἡλιόχαρα ὀχτρευόμαστε,
καὶ τὶς ἀγάπες τῆς καρδιᾶς καὶ τοῦ παιδιοῦ τὰ γέλια,
μὲ νεκροσάβανο σκεπάζουμε
τὸ Λόγο τὸν τετράψυχο στὰ γαληνὰ Βαγγέλια.
Εἴμαστ᾿ ὁ κούφιος ἦχος ὁ παράταιρος
στῶν κεραυνῶν τὸ ταίριασμα καὶ στῶν κελαιδημάτων,
χαλάσματα καὶ σκιάχτρα κάνουμε
τοὺς θείους ναοὺς καὶ τὰ λευκὰ κορμιὰ τῶν ἀγαλμάτων.
Μὰ νὰ ὁ ραγιᾶς τὰ σύντριψε τὰ σίδερα,
«Ζωή!» ὁ Τεχνίτης ἔκραξε, Σοφέ, ἀλαλάζεις «Νίκη!»
φύγαμε τότε καὶ τρυπώσαμε
μέσ᾿ στῶν ἐρήμων τὶς μονιὲς καὶ γίναμεν οἱ λύκοι.
Καὶ τώρα κάθε ποὺ ἀπαντήσουμε
τὴν Ὑπατία τὴν ἄτρομην Ἰδέα τὴν ἀστρομάτα,
τὴ σφάζουμε, τὴ χιλιοκομματιάζουμε,
καὶ - ὦ λύσσα! - τὰ κομμάτια της τὰ ρίχνουμε στὴ στράτα.

 

Ἡ βέργα τοῦ Ζωΐλου

Στὴν πλάση, ἀπὸ τῆς θάλασσας τὴ μάνητα
ὡς τὸν τριγμὸ τοῦ σαρακιοῦ, κι ἀπ᾿ τὸ βουνὸ ὡς τὸ χνούδι,
καὶ μέσα στὰ βουβὰ καὶ μέσ᾿ στ᾿ ἀσίγητα,
στὰ πάντα δυσκολόβρετο κοιμᾶται ἕνα τραγούδι.
Καὶ τὸ τραγούδι τὸ ξυπνᾶνε οἱ Ὅμηροι,
σάρκα τοῦ δίνουν, ψυχή, φῶς, τὸ κάνουν πλάσμα καὶ ἄστρο,
κ᾿ ὕστερα ἐσεῖς, κιθάρες δρόμο δόστε του!
Μὲ τὸ τραγούδι ὑψώνεται τῆς Πολιτείας τὸ κάστρο,
μέσ᾿ στὸ τραγούδι ὁ Νόμος πρωτοβλάστησε,
κι ἀπὸ τῆς λύρας τὰ ὄνειρα τὰ ἔργα τὰ μεγάλα
οἱ δόξες τῶν ἐθνῶν τῶν κοσμοξάκουστων
κρατοῦνε πρωτοβύζαχτο τοῦ τραγουδιοῦ τὸ γάλα.
Γιὰ τοῦτο πλάστες καὶ προφῆτες οἱ Ὅμηροι,
ἀταίριαστοι, ἀδασκάλευτοι, ἄκακοι, ξένοι, ὡραῖοι
μέσα στὴ θεία τους γλώσσα τὴν ἀγράμματη
Ἡρώων ἀλαλάζει λαός, μιᾶς μάννας καρδιὰ κλαίει.
Μέσα στὴ θεία τους γλώσσα τὴν ἀγράμματη
μὲ πρόσωπο Πεντάμορφης εἶναι γραμμέν᾿ ἡ Ἰδέα,
ζωές, ἀλήθειες, πάθια, λαχταρίσματα,
κι ὅλα ὅσα λέτε, ἀστόχαστοι καὶ ἀνίδεοι, χυδαῖα!
Γιὰ τοῦτο καταριέστε τὸ τραγούδι τους,
ποὺ ρέει γοργὰ μὲ τὰ νερὰ ψηλάθε τὰ καθάρια,
ἐσεῖς, τοῦ Ξεπεσμοῦ λουλούδια ἀτίμητα
σᾶς ἔχει ὁ νοῦς ἀπόπαιδα κ᾿ ἡ ἀσκημιὰ βλαστάρια!
Γιὰ τοῦτο, ἂν κάνουν οἱ Ὅμηροι νὰ τρέμετε,
τρομάρα τοῦ ἀνεμόδαρτου στὸ δέντρο ἀπάνω φύλλου,
τῶν Ὁμήρων τους ἴσκιους δὲν τοὺς τρέμετε.
Κι αὐτοὺς χτυπᾶτε, παίρνοντας τὴ βέργα τοῦ Ζωίλου!

 

 

 

Οἱ πολυθεοί

Μακαρισμένος ἐσὺ ποὺ μελέτησες
νὰ τὸν ὀρθώσης ἀπάνω στοὺς ὤμους σου
τὸ συντριμμένο ναὸ τῶν Ἑλλήνων!
Τοῦ Νόμου τ᾿ ἄγαλμα σταίνεις κορῶνα του,
στὶς μαρμαρένιες κολῶνες του σκάλισες
τοὺς λογισμοὺς τῶν Πλωτίνων.

Εἶδες τὸν κόσμο κι ἀτέλειωτο κι ἄναρχο
ψυχῶν καὶ θεῶν, μαζὶ κύριων καὶ ὑπάκουων,
σφιχτοδετὰ κρατημένη ἁρμονία
καὶ τῶν καπνῶν καὶ τῶν ἴσκιων τὰ εἴδωλα
παραμερίζοντας ὅλα, ἴσα τράβηξες
πρὸς τὴν Αἰτία
καὶ σὲ κρυψώνα ἱερό, καὶ σωπαίνοντας
ἔσπειρες, ἔξω ἀπ᾿ τὸ μάτι τοῦ βέβηλου,
κ᾿ ἔπλασες λιόκαλη ἐσὺ σπαρτιάτισσα
τὴ θυγατέρα σου τὴν Πολιτεία.

Στοὺς χριστιανοὺς τοὺς μισόζωους ἀνάμεσα
ξαναζωντάνεψες Ὀλύμπους ἄγνωρους,
ἔθνη καινούριων ἀθανάτων κι ἄστρων
μέσα σὲ σένα Λυκοῦργοι καὶ Πλάτωνες
ἀπαντηθῆκαν, τὸ λόγο ξανάνιωσες
τῶν Ζωροάστρων.

Κι ἀφοῦ τὸ τέκνο μεγάλωσες, ἔνιωσες
τότε μονάχα τὴν κούραση, κ᾿ ἔγυρες
ζωὴ κατόχρονη ἰσόθεης σκέψης,
κι ἀλαφροπῆρε σε ὁ θάνατος κ᾿ ἔφυγες
τὸ μυστικό, τρισμκάριε, τὸν ἴακχο
μὲ τοὺς Ὀλύμπιους θεοὺς νὰ χορέψης.

Σοφός, κριτὴς καὶ προφήτης μᾶς μοίρασες
ἀπὸ τὸ γάλα ποὺ ἐσένα σὲ πότισε
τῆς οὐρανίας Ἀφροδίτης ἡ ρώγα.
Τοῦ κόσμου ἀφήνεις τὸ τέκνο, τὸ θάμα σου
μὰ ὁ μισερὸς κι ὁ στραβὸς κι ὁ ζηλόφτονος
λυσσομανάει καὶ τὸ ρίχνει στὴ φλόγα.

Ὅμως ὁ ἀέρας τριγύρω στὴ φλόγα σου
πνοὴ σοφίας κι ἀλήθειες πνοὴ γίνεται,
κι ἀπὸ τὴ θράκα τῆς φλόγας πετάχτη
στὸν ἥλιο ὁλόισα ἕνας νοῦς μεγαλόφτερος
τ᾿ ἀποκαΐδια σου κρύβουμε γκόλφια μας,
καὶ θησαυρὸς τῆς φωτιᾶς σου εἶν᾿ ἡ στάχτη!

 

Ἡ νίκη

Ἐδῶ στὸ ἑλληνικὸ τὸ χῶμα,
τὸ στοιχειωμένο καὶ ἱερό,
ποὺ τὸ ἴδιο χῶμα μένει ἀκόμα
κι ἀπ᾿ τὸν ἀρχαῖο τὸν καιρό,

στὸ χῶμα τοῦτο πάντα ἀνθοῦνε
κ᾿ ἔχουν ἀθάνατη ζωὴ
καὶ μᾶς θαμπώνουν, μᾶς μεθοῦνε
νεράιδες, ἥρωες, θεοί!

Εἶδα τὴ Νίκη τὴ μεγάλη,
τὴ Νίκη τὴν παντοτεινή!
Τὴν εἶδα ἐμπρός μου νὰ προβάλλῃ
μὲ φορεσιὰ ὁλοφωτεινή.

Ἀσύγκριτη σὰν τὴν ἰδέα,
σὰν ὄνειρο λαχταριστή,
εἶδα τὴ Νίκη τὴν ἀρχαία,
τὴ Νίκη τὴν κυματιστή!

Τὴν εἶδα. Μὲ τὸ πέταμά της
δὲν ἔφευγε στοὺς οὐρανούς,
ἐκεῖ ποὺ δύσκολα σιμά της
μπορεῖ νὰ κρατηθῆ κι ὁ νοῦς.

Δὲν ἔτρεχε νὰ φτάσῃ πρώτη,
νὰ στεφανώσῃ φτερωτὴ
τὸ λιονταρόκαρδο στρατιώτη,
τὸν ἐμπνευσμένο τὸν ποιητή.
...
Τὴν εἶδα νὰ περνᾶ μπροστά μου
μὲ φορεσιὰ ὁλοφωτεινὴ
καὶ λύγισα στὴ γῆ ἐκεῖ χάμου
κ᾿ ἔκραξα μὲ τρανὴ φωνή,

γονατιστός, μὲ θαμπωμένα
μάτια, μὲ λαύρα περισσή:
«Χαῖρε θεά, χαῖρε παρθένα,
Ὦ Νίκη, ὦ Νίκη, ὦ Νίκη Ἐσύ!

Ἐσὺ ποὺ δείχνεις πὼς ἀνθοῦνε
ἐδῶ μ᾿ ἀθάνατη ζωή,
πῶς μᾶς ἐμπνέουν καὶ μᾶς μεθοῦνε
νεράιδες, ἥρωες, θεοί!»

 

from Schizas.Com - Πύλη Ιάσωνος http://ift.tt/1iG4Jop
via IFTTT

Θέλω να λες «ΝΑΙ» ακόμα και στην καταστροφή σου

ΝΑΙ σε όλα.

Παλιά, μπορούσα να σε εξοντώσω με συνοπτικές διαδικασίες.

Να σε φυλακίσω, να σε βασανίσω, να σε στείλω στην εξορία.

Παλιά, είχα δωσίλογους και καταδότες, είχα στρατό και αστυνομία.

Ακόμα τους έχω.

Γενικά, σου δίνω πάντα την ευκαιρία να συμμορφωθείς: θα σε πάω με το καλό, θα προσπαθήσω να σε πείσω, να σε φοβίσω, να σε απειλήσω.

Αν τίποτα από αυτά δεν πιάσει, θα σε εξολοθρεύσω.

Έχω την οικονομική δύναμη, κάνω ό,τι θέλω.

Ακόμα και τώρα, που κάποιες αλήθειες γίνονται φανερές και κάποια δικαιώματα κατοχυρώνονται.

Ακόμα και τώρα υπάρχει τρόπος να σε ελέγχω.

Τώρα έχω τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Τώρα εισχωρώ στο μυαλό σου. Στις πιο ενδόμυχες επιθυμίες και φόβους σου. Τώρα σε κάνω σύμμαχό μου. Τώρα είμαι σε θέση να κάνω το δικό μου συμφέρον, δικό σου.

Στη διαφήμιση, δεν έχει καμία σημασία η ποιότητα του προϊόντος.

Η διαφήμιση μπορεί να πουλήσει οτιδήποτε, αρκεί να το πει πολλές φορές.

Η μεγάλη συχνότητα, ο βομβαρδισμός του μηνύματος παραλύει τις αντιστάσεις.

Χαμογελάς και λες ένα μεγάλο «ΝΑΙ»...

Με την ίδια ευκολία που σου πουλάω αποσμητικό, πακέτο τηλεφωνίας ή πίτσα, σου πουλάω και πολιτική θέση.

Στη μία περίπτωση σε βομβαρδίζω με διαφημιστικά σποτ, στην άλλη σε βομβαρδίζω με ειδησεογραφία.

Και στις δυο περιπτώσεις σου πουλάω τη δική μου ανάγκη – την κάνω δική σου.

Σε πείθω ότι ανήκουμε στο ίδιο στρατόπεδο: ότι έχουμε τους ίδιους στόχους, τις ίδιες επιθυμίες, τις ίδιες αξίες.

Σε κάνω φίλο.

Σημασία έχει να μη φανεί η καθοδήγηση. Η καθοδήγηση πρέπει να συμπεριφέρεται ως ενημέρωση. Ως προστασία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαφαίνεται το σχέδιο.

Οι μνήμες, οι γνώσεις, η ίδια η σκέψη, πρέπει να παραδοθούν στο φόβο και το δέλεαρ.

Θέλω να λες «ΝΑΙ» ακόμη και στην καταστροφή σου. Και να παίρνεις όρκο, ότι αυτό είναι το συμφέρον σου.

Έτσι σε θέλω. Να μάχεσαι για μένα. Και να ζητωκραυγάζεις για τη νίκη μου, κι ας είναι η πιο βαθιά σου ήττα.

Μένιος Καραγιάννης - Σκηνοθέτης

 

Πηγή...

from Schizas.Com - Πύλη Ιάσωνος http://ift.tt/1Loszjq
via IFTTT

Nόαμ Τσόμσκι: "Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο από ΕΕ και ΔΝΤ για διάλυση της Ελλάδας"

Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο από ΔΝΤ και ΕΕ με σκοπό την καταστροφή της Ελλάδας όπως αποκαλύπτει σε μια άκρως φιλελληνική και συγκλονιστική συνέντευξη ο κορυφαίος Αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι.

Μιλά για την Ελλάδα και… υποστηρίζει ότι καταστρέφεται βάσει σχεδίου, με σκοπό την τελική υποδούλωση η οποία θα χρησιμεύσει σαν "μάθημα" σε οποιονδήποτε πιστεύει ότι μπορεί να αντισταθεί.

Ο Νόαμ Τσόμσκι ενσαρκώνει την εικόνα του διανοούμενου όπως θα έπρεπε να είναι: Με το τεράστιο διανοητικό του ανάστημα, τη θεμελίωση της γενετικής γλωσσολογίας, την ακτιβιστική του δράση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το θάρρος του λόγου του σε κρίσιμες στιγμές, όταν οι "διανοούμενοι" των σύγχρονων καιρών επιλέγουν την στήριξη της Νέα Τάξης Πραγμάτων η οποία και τους ανέδειξε άλλωστε.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε ελληνικό περιοδικό, ο Νόαμ Τσόμσκι μιλά για την Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, την παγκόσμια οικονομία, τις τράπεζες και τη «μαφία» του ΔΝΤ.

Υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ σκοπεύουν να καταστρέψουν την Ελλάδα βάσει σχεδίου. Αναγνωρίζει ότι η χώρα έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα, όμως αυτά που προτείνει η τρόικα εντείνουν αυτά τα προβλήματα, παρά τα λύνουν.

«Το τελικό αποτέλεσμα ίσως είναι η καταστροφή της Ελλάδας», λέει ο Τσόμσκι αναφερόμενος στην αποπληρωμή της παγκόσμιας τραπεζικής κοινότητας, το σύστημα της οποίας χαρακτηρίζει «στυγνή ληστεία».

Είναι από τους ελάχιστους σε δημοφιλία διανοητές που τολμούν να αναφερθούν ευθέως στο νεοταξικό σύστημα της Παγκόσμιας Μαφίας.

Φυσικά αυτά που καταγγέλει ο διάσημος ακτιβιστής της διανόησης έχουν άμεση σχέση και με τα πρόσφατα γεγονότα των καταστροφών που έλαβαν χώρα.

Υπενθυμίζουμε εδώ ότι τέσσερις Γερμανοί συνελήφθησαν κατά την διάρκεια των επεισοδίων στην Αθήνα δημιουργώντας υποψίες ότι η BND (οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες) είχε συμμετοχή σε αυτά, διαλύοντας έτσι τις αντιμνημονιακές πορέιες των Ελλήνων πολιτών την στιγμή που η Βουλή ψήφιζε τα νέα αιματηρά μέτρα που περιλαμβάνει η εθνοκτόνα "συμφωνία" με τους δανειστές.

Συγκρίνοντας την Ελλάδα με το παράδειγμα της Αργεντινής ή της Ισλανδίας, που δεν υπάκουσαν στο ΔΝΤ, λέει ότι η ελληνική περίπτωση είναι διαφορετική καθώς η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόμισμα και συνεπώς δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.

Μάλιστα, θεωρεί ότι μια ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καταστρεπτική.

Δεν δίνει έτοιμες συνταγές για να βγει η ελληνική κοινωνία από το αδιέξοδο, συνιστά ψυχραιμία και προτρέπει τους Έλληνες να «βρουν τον τρόπο που τους ταιριάζει».

Κλείνοντας με αισιόδοξο τρόπο τη συνέντευξη, εύχεται στην Ελλάδα «πολλή και καλή τύχη σε αυτούς τους ιδιαίτερα δύσκολους και επίπονους καιρούς, με όλες αυτές τις ισχυρές δυνάμεις που προσπαθούν να συντρίψουν την ελληνική κοινωνία και τη χώρα σας».

Ο Χάντσον πάλι, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μισούρι, κρίνει ότι η παραμονή στο ευρώ θα οδηγήσει το Βερολίνο στην επίτευξη του στόχου του που δεν είναι άλλος από το να συντρίψει την Ελλάδα.

Ο Χάντσον θεωρεί ότι καλύτερη επιλογή για το χρέος είναι να προσφύγει η Ελλάδα νομικά στο Διεθνές Δικαστήριο καταγγέλλοντάς το ως απεχθές και στο διάστημα μέχρι να βγει η απόφαση, να προετοιμαστεί για την έξοδο από το ευρώ, καθώς κρίνει ότι η παραμονή σ’ αυτό θα οδηγήσει στην επίτευξη του στόχου του Βερολίνου: να συντρίψει την Ελλάδα.

• Ποια είναι η αποτίμησή σας για τη συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές;

Μοιάζει σαν η Ελλάδα να παραδόθηκε έπειτα από μια στρατιωτική επέμβαση, η οποία έχει στόχο τα εδάφη σας, τα «ασημικά» σας, αλλά και τον δημόσιο τομέα. Το δίλημμα ήταν «παραδοθείτε τώρα, διότι αργότερα θα είναι χειρότερα». Ετσι, ο Τσίπρας παραδόθηκε ολοκληρωτικά.

Ομως δεν έπρεπε να το κάνει αυτό. Πίστευε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να εγκαταλείψει το ευρώ. Ωστόσο, όπως του έλεγαν ο Βαρουφάκης και ο Αμερικανός σύμβουλός του, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, δεν ήταν τόσο δύσκολο να βγείτε από το ευρώ. Θα υπήρχε μια μεταβατική περίοδος, στη διάρκεια της οποίας η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να αναλάβει τον έλεγχο των τραπεζών που θα κατέρρεαν. Η ανάληψη αυτού του ελέγχου δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.

Εάν η κυβέρνηση το είχε κάνει και τις είχε εθνικοποιήσει, τότε θα είχε εξασφαλίσει τα μέσα πληρωμής κατά τη διάρκεια μετάβασης και έτσι θα έσωζε τον δημόσιο τομέα, τις συντάξεις και την περιουσία της χώρας. Επρεπε να πει [στους δανειστές], «εάν δεν καταλήξουμε σε συμφωνία, θα αποκηρύξουμε το χρέος προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την τρόικα».

Αυτό το χρέος ήταν απεχθές, όπως είπε και η Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος που συστάθηκε από τη Βουλή. Το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι η συμφωνία για το δάνειο του 2010 δεν θα έπρεπε να έχει υπογραφεί. Η διεφθαρμένη ηγεσία του ΔΝΤ και ο Στρος-Καν παρέκαμψαν τους δικούς του κανόνες και η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να υποστηρίξει ότι αυτό ήταν λάθος και εξαιτίας αυτού ο λαός υπέφερε πολλά δεινά.

• Δεδομένου ότι η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ αποδεικνύει ότι η συνέχιση της λιτότητας κάνει τα πράγματα χειρότερα, πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπη με μια κρίση χρέους;
Θα είναι μια πολύ χειρότερη κρίση από την προηγούμενη. Το κόστος ζωής θα αυξηθεί για τους Ελληνες περί το 30%, οι φόροι θα αυξηθούν επιπλέον γύρω στο 20% και το στύψιμο αυτό θα αναγκάσει σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού να μεταναστεύσει πολύ γρήγορα.

Πρόθεση της Ευρώπης είναι να συντρίψει παντελώς την Ελλάδα. Ισως και ένα εκατομμύριο Ελληνες εργάτες θα αναγκαστούν να πάνε στη Γερμανία και σε άλλες χώρες και θα συμβάλουν στην πτώση των μισθών πανευρωπαϊκά. Είναι ένας ταξικός πόλεμος ενάντια στους εργαζόμενους της Ευρώπης.
• Τι σημαίνει αυτό για τη δημοκρατία στην Ευρώπη;

Προφανώς, με τους όρους αυτής της διάσωσης, η δημοκρατία είναι απλά σκουπίδια, όπως γράφτηκε σ’ ένα πρόσφατο άρθρο. Θυμάστε πως όταν ο Παπανδρέου ήταν να θέσει τους όρους για το πρώτο δάνειο σε δημοψήφισμα, αμέσως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί του είπαν ότι δεν μπορεί να το κάνει, διότι όλοι [οι δανειστές] ήταν ενάντια.

Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που κάνει το χρέος απεχθές, διότι η κυβέρνηση πήρε το δάνειο χωρίς να ρωτήσει τους πολίτες, οι οποίοι εκείνη την περίοδο ήταν στους δρόμους και διαμαρτύρονταν. Η Ελλάδα θα έπρεπε να το κυνηγήσει αυτό και νομικά. Δηλαδή ότι δεν πρέπει να πληρώσει την τρόικα. Η υπόθεση θα χρειαστεί από πέντε έως δέκα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Σ’ αυτό το διάστημα η Ελλάδα θα έχει τον χρόνο να προετοιμαστεί για να εγκαταλείψει το ευρώ και να ανακτήσει τις δυνάμεις της και την ανάπτυξή της. Τώρα όμως δεν υπάρχει καμία ελπίδα ανάκαμψης, καθώς έχεις μια ξένη χώρα η οποία έρχεται και σου αφαιρεί περιουσία και δημόσια αγαθά και μετατρέπει τις υποδομές σου και τις υπηρεσίες σου σε είδη προς πώληση. Είναι προφανές ότι οι ξένοι επενδυτές θέλουν να αγοράσουν προϊόντα όπως η εταιρεία ηλεκτρισμού, προκειμένου να κάνουν αυξήσεις και να έχουν κέρδη.

Το κόστος ζωής στην Ελλάδα θα αυξηθεί δραματικά. Αυτή είναι η κατεύθυνση πανευρωπαϊκά. Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Και άλλα αριστερόστροφα κόμματα οδηγούνται σε προγράμματα που μας γυρίζουν στον περασμένο αιώνα. Αυτή είναι η επιλογή των Γερμανών και της τρόικας μέσω των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων. Πρόκειται για λεηλασία του δημόσιου πλούτου.

• Πιστεύετε ότι η γερμανική ηγεσία, με την παρούσα τακτική της ταπείνωσης της Ελλάδας, αναβιώνει, κατά κάποιον τρόπο, τη Συνθήκη των Βερσαλιών, η οποία επέβαλε βαρύτατους όρους στη Γερμανία;

Αυτό συνέβη τη δεκαετία του 1920. Η διαφορά είναι ότι από το 1929 όλος ο κόσμος αναγνώριζε ότι η Γερμανία δεν μπορούσε να πληρώσει τις πολεμικές επανορθώσεις. Ετσι, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και οι Σύμμαχοι αποφάσισαν ότι δεν μπορούσαν να αναγκάσουν μια χώρα να πληρώσει πάνω από τις δυνάμεις της. Σήμερα αυτή η βασική αρχή απορρίπτεται και αγνοείται το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει τα αναγκαία έσοδα ώστε να αποπληρώσει τα δάνεια. Ετσι της λένε: «Εάν δεν έχετε να πληρώσετε, δεν πειράζει. Να δώσετε την περιουσία σας».

Ομως, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, κανένα κυρίαρχο κράτος δεν μπορεί να στερηθεί την περιουσία του. Εδώ δεν είναι μόνο το ότι γίνεται υπέρβαση της δημοκρατίας, αλλά απορρίπτεται ο ίδιος ο ορισμός του κυρίαρχου κράτους σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Αρα είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από μια επίθεση στη δημοκρατία. Είναι ένας διευρωπαϊκός πόλεμος. Και ο Τσίπρας δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, όπως και η Αριστερά σε άλλες χώρες, π.χ. στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, ακόμα και στην ίδια τη Γερμανία. Δεν αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για έναν οικονομικό πόλεμο.

• Ποιος είναι ο ρόλος της ΕΚΤ και του Μάριο Ντράγκι στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης και κυρίως στο «ελληνικό πρόβλημα»;

Ο ρόλος της ΕΚΤ είναι να εκπροσωπεί το συμβούλιο των προέδρων των εμπορικών τραπεζών, οι οποίες δίνουν δάνεια σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να αγοράσουν τις ελληνικές υποδομές που θα ξεπουληθούν. Ετσι, η ΕΚΤ προσπαθεί να δημιουργήσει μια αγορά για τους πελάτες της. Είναι ο μόνος κοινός ευρωπαϊκός οικονομικός οργανισμός. Δεν υπάρχει άλλος κοινός νομοθετικός ή φορολογικός οργανισμός. Αυτό σημαίνει ότι η Ε.Ε. διοικείται από τους τραπεζίτες. Περνάει η δική τους αντίληψη για το πώς λειτουργεί η οικονομία.

Πιστεύουν ότι το όποιο δάνειο μπορεί να αποπληρωθεί μόνο κόβοντας τους μισθούς. Αυτό κάνουν και στην Ελλάδα και έτσι ενισχύουν τη μετανάστευση. Είναι η ίδια πολιτική που ακολουθήθηκε και τη δεκαετία του 1920 και οι θεωρίες που απορρίφθηκαν από τον Τζον Μέιναρντ Κέινς. Ολα σήμερα υποτάσσονται στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι μέρος της πλύσης εγκεφάλου που μας επιβάλλουν. Η ΕΚΤ έχει τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της μείωσης των μισθών για την αποπληρωμή των χρεών και της αύξησης των επιτοκίων, ώστε αυτά να γίνεται αδύνατο να αποπληρωθούν. Και όλο αυτό μέχρι να αναγκαστούν οι Ελληνες να δουλεύουν σχεδόν τσάμπα, άρα να μην μπορούν να αποπληρώσουν το χρέος.

• Πιστεύετε ότι υπάρχει ελπίδα να επανακτήσει η πολιτική τον έλεγχο από το χρηματοπιστωτικό σύστημα;

Οχι, διότι, για παράδειγμα, οι πολιτικοί των Βαλτικών Χωρών έχουν μεταφέρει τις προεκλογικές συζητήσεις από τα οικονομικά θέματα στις εθνικιστικές ταυτότητες. Εχουν στρέψει τους Λιθουανούς ή τους Λετονούς και τους Εσθονούς εναντίον των Ρώσων, μετατρέποντας τη συζήτηση σε μια μάχη κατά του σταλινισμού. Ετσι, οι λαοί δεν ασχολούνται με τον νεοφιλελευθερισμό και δεν αντιλαμβάνονται τι φταίει για τη μετανάστευση. Περίπου το 20% των Λετονών έχουν μεταναστεύσει.

 

Πηγή...

 

from Schizas.Com - Πύλη Ιάσωνος http://ift.tt/1KV2nhP
via IFTTT

ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ! ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Πραγματικά είναι τραγικό όταν καθημερινά βλέπουμε πολιτικούς, δημοσιογράφους και διάφορους άλλους διαμορφωτές της κοινής γνώμης να προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπροστά μας έχουμε άλλη μία συνηθισμένη εκλογική αναμέτρηση, στην οποία συγκρούονται κόμματα, προγράμματα και πολιτικές.

Συγχρόνως είναι αστείο όταν υπάρχουν πολίτες που πιστεύουν ότι υπάρχουν κόμματα που μπορούν να εφαρμόσουν μνημόνιο με συμπάθεια. Όταν τα μνημόνια, δεν είναι απλές συμφωνίες, αλλά τρόπος επιβολής κατοχής,……..

…….είναι ξεκαρδιστικό όταν κάποιοι πιστεύουν, ότι μπορεί να υπάρξει ολίγον κατοχή, κατά το «ολίγον έγκυος».

Φυσικά είναι τέτοιο το μέγεθος της προπαγάνδας, τόσο του πολιτικού συστήματος όσο και των καθεστωτικών ΜΜΕ, που έχουν καταφέρει να θεωρείται μέχρι και ποινικό αδίκημα η οποιαδήποτε αμφισβήτηση του θατσερικού δόγματος ΤΙΝΑ (There Is No Alternative). Μάλιστα, μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, για να διατηρείται η επίφαση Δημοκρατίας στη χώρα και για να φαίνεται ότι ο λαός έχει δήθεν το δικαίωμα επιλογής, του επιτρέπουν να επιλέξει την απόχρωση του μαύρου, που του ταιριάζει καλύτερα.

Όμως αφού δεν υπάρχει εναλλακτική, ο λαός θα πρέπει να ξεχάσει… Να ξεχάσει τη Δημοκρατία, την οποία βλέπει να καταλύεται καθημερινά, με τον πιο προκλητικό τρόπο. Να ξεχάσει τη χώρα του, η οποία πρέπει να ξεπουληθεί ολοκληρωτικά. Να ξεχάσει τα εργασιακά του δικαιώματα, αφού η χώρα μετατρέπεται σε δουλοπαροικία. Να ξεχάσει την ίδια την εργασία του, αφού η εργασία μετατρέπεται σε δουλοκτησία. Να ξεχάσει το σπίτι και την επιχείρησή του, αφού έχουμε από τη μία υφεσιακά μέτρα, απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων και από τη άλλη, αυξήσεις φορολογίας και νέο νομοθετικό πλαίσιο πλειστηριασμών και κατασχέσεων, που εξασφαλίζει τις κατάλληλες συνθήκες για το πλιάτσικο.

 

Μήπως τόλμησες να αντισταθείς, στην υποδούλωση της πατρίδας σου;

Είναι φανερό πια ότι έχουμε μπει στην τελική φάση της μάχης, η οποία μαίνεται στη χώρα μας εδώ και πέντε χρόνια. Ο λαός πολιορκείται, αλλά καταφέρνει να αμύνεται, κυριολεκτικά, μέσα σε συνθήκες πολέμου.

Όμως παράλληλα έχει καταφέρει να αντεπιτεθεί και να διαλύσει τα κόμματα του δικομματισμού, τα οποία κυριάρχησαν σαράντα χρόνια στη χώρα. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, αφού τα κόμματα που συγκέντρωναν έως και 85% των ψήφων, μέσα σε μία πενταετία, μετά βίας ξεπερνούν το 30%.

Όμως δεν ζούμε μόνο την ανατροπή του δικομματισμού, αλλά την πλήρη αποδόμηση ολόκληρου το πολιτικού συστήματος. Σήμερα είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν έχουν καταλάβει ότι το εγχώριο πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει. Είναι πλέον φανερό, στον καθένα, ότι η πλειονότητα του λαού δεν χειραγωγείται από κανέναν από τους μηχανισμούς ελέγχου, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν και λειτούργησαν, με μεγάλη επιτυχία, σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο. Όλοι οι βραχίονες εξουσίας και ελέγχου, οι οποίοι εύκολα κρατούσαν υπό έλεγχο τον λαό, έχουν πλέον απαξιωθεί, σε σημείο που όλοι μαζί δεν μπόρεσαν να πετύχουν τον στόχο τους στο δημοψήφισμα και παρ’ όλη την τεράστια έξωθεν βοήθεια.

Το δημοψήφισμα ήταν μια στρατηγική κίνηση που τόλμησαν, έχοντας σκοπό να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα τους. Όμως ο λαός με τη σθεναρή στάση του, έφερε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Η αντίσταση του λαού ήταν απρόσμενη, τόσο για τους ξένους επικυρίαρχους, όσο και για τους εγχώριους βραχίονες εξουσίας. Δεν εμπόδισε μόνο την πλήρη και τελική επικράτηση των κατοχικών δυνάμεων, αλλά τους επέφερε και μια τεράστια στρατηγική ήττα. Αν λοιπόν δεν σβηστεί γρήγορα – με οποιοδήποτε τρόπο – κινδυνεύουν αντί να πετύχουν την οριστική λύση, να δημιουργήσουν οριστικό πρόβλημα.

 

Μήπως έχεις ακόμα το κουράγιο να αντιστέκεσαι;

Πρέπει όμως να παραδεχθούμε ότι το σχέδιο είναι πολύ καλά οργανωμένο και απόλυτα καλυμμένο. Ίσως γι’ αυτό ο λαός δυσκολεύτηκε – και άργησε – να καταλάβει ότι επρόκειτο περί σχεδίου κατοχής. Ίσως μάλιστα υπάρχουν ακόμα κάποιοι αφελείς συμπολίτες μας που δυσκολεύονται να κατανοήσουν την κατάσταση, αφού δεν βλέπουν στρατεύματα – με την κλασική μορφή – ούτε και άλλη σημαία να κυματίζει στην Ακρόπολη (ακόμα).

Όμως το χαρακτηριστικό των κατοχικών δυνάμεων (εμφανίζονται ως δανειστές ή θεσμοί) είναι ότι δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Αυτό είναι πασίγνωστο, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι οι συμφωνίες – Μνημόνια – είναι τόσο λεπτομερείς, που φτάνουν, ή ξεπερνούν, τις χίλιες σελίδες. Ασχολούνται με κάθε λεπτομέρεια: ζητούν ονομαστικές λίστες απολυμένων, κανονίζουν πότε θα ανοίγουν και θα κλείνουν τα φαρμακεία, ρυθμίζουν τι θα πουλάνε οι φούρνοι, θέτουν μέχρι και τις απαιτήσεις αδειοδότησης για τις μανικιουρίστες.

Ενώ λοιπόν φροντίζουν για την κάθε λεπτομέρεια, μετά από πέντε χρόνια, τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις, έξι κυβερνήσεις και ένα δημοψήφισμα, δεν έχουν λύσει το μεγάλο τους πρόβλημα, δεν έχουν καταφέρει να περάσουν το σημαντικότερο εμπόδιο.

Ποιο είναι το πρόβλημά τους; Το πρόβλημα τους είναι ότι σε καμία από τις εκλογές, όλα αυτά τα χρόνια, ο λαός δεν αποδέχθηκε την κατοχή. Άλλα ψήφιζε και άλλα έβλεπε, με αποκορύφωμα το Δημοψήφισμα. Έτσι μπορεί οι επικυρίαρχοι να καταφέρνουν να κρατούν, με νύχια και με δόντια, τις επιλογές τους στην εξουσία, αλλά δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν την οριστική λύση στο πρόβλημα τους, με τη χώρα.

Όμως, γιατί αυτό είναι πρόβλημα;
Είναι πράγματι τόσο σημαντικό;

 

Δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα

Καταρχάς, αν και στην Ευρώπη κυριαρχεί μια στυγνή τραπεζοχούντα, προσπαθούν τουλάχιστον να διατηρούν μία επίφαση δημοκρατίας. Όμως δεν πρόκειται μόνο για ένα θέμα διατήρησης των προσχημάτων. Υπάρχει και ουσιαστικό πρόβλημα.

Όταν σε μία χώρα, της οποίας τυπικά το πολίτευμα είναι η δημοκρατία, ο λαός έχει εμφανώς εξαπατηθεί σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, μπορεί κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, να αμφισβητηθούν οι συμφωνίες όλων αυτών των κυβερνήσεων, οι οποίες σφετερίστηκαν την εξουσία. Όταν σε μία τυπικά δημοκρατική χώρα οι κυβερνήσεις λειτούργησαν εμφανώς αυταρχικά και ερήμην του λαού, υπάρχει πρόβλημα εγκυρότητας των αυθαίρετων αποφάσεων και δεσμεύσεων. Όταν οι εκλεγμένες κυβερνήσεις έχουν πράξει τα αντίθετα από τις εντολές που είχαν, ακόμα και αν τις δέσμευε δημοψήφισμα, εύκολα ή δύσκολα, μπορεί να τεθεί θέμα εγκυρότητας των υπογραφών τους.

Μάλιστα το πρόβλημα δυσκολεύει, όταν οι επικυρίαρχοι δεν έχουν ούτε καν το άλλοθι του καλοπροαίρετου αντισυμβαλλόμενου, αφού όλα τα παραπάνω είναι πασίγνωστα σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκτός και αν ισχυριστούν ότι δεν έμαθαν ότι στην Ελλάδα έγινε δημοψήφισμα.

Μπορεί βέβαια όλα αυτά στη χώρα μας να αποτελούν «ψιλά γράμματα», αλλά δεν παύουν να είναι αδύνατα σημεία, που μπορούν, ακόμα και σε διεθνές επίπεδο, να δημιουργήσουν στο μέλλον σοβαρά προβλήματα. Άλλωστε Δημοκρατία σημαίνει ότι ο λαός επιλέγει ελεύθερα, με βάση προεκλογικά προγράμματα και δεσμεύσεις, δεν σημαίνει ότι δίνει λευκές επιταγές. Δημοκρατία σημαίνει ότι ο λαός επιλέγει τους εντολοδόχους του, όχι χούντα τετραετούς διάρκειας, η οποία κυβερνά αυθαίρετα και ανεξέλεγκτα.

Αυτοί λοιπόν οι οποίοι ελέγχουν την κάθε λεπτομέρεια, είναι απόλυτα λογικό και φυσικό να θέλουν να αποκλείσουν κάθε ενδεχόμενο, που θα μπορούσε στο μέλλον να ανατρέψει όλες τις αποικιοκρατικές συμφωνίες εκχώρησης της χώρας. Θέλουν να εξασφαλίσουν τη μονιμότητα των συμφωνιών, για ό,τι και αν προκύψει μελλοντικά. Και οι μοναδικοί έγκυροι και μόνιμοι τίτλοι, είναι αυτοί που δίνει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, ο κατά το Σύνταγμα κυρίαρχος λαός.

Το πρόβλημά τους λοιπόν είναι ότι ο λαός ακόμα δεν έχει δώσει τη συγκατάθεση του, για όλα αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα του. Μπορούμε να κατηγορήσουμε τον λαό για αφέλεια, εθελοτυφλία ή οτιδήποτε άλλο, όμως τη συγκατάθεση του στην παράδοση της χώρας του, ακόμα δεν την έχει δώσει. Μπορεί να την έδωσαν, αυθαιρετώντας, οι εκπρόσωποι που εμπιστεύτηκε ο λαός, όχι όμως ο ίδιος ο λαός.

Λεφτά υπάρχουν του έλεγαν, μνημόνιο έφερναν. Το μνημόνιο είναι τοξικό του έλεγαν, ξανά μνημόνιο έφερναν. Από το Ζάππειο για άλλα δεσμεύονταν, από το Μαξίμου άλλα έκαναν. Θα έσκιζαν το μνημόνιο του έλεγαν, πάλι μνημόνιο έφερναν. Ούτε νεκροί δεν θα δεχόντουσαν την κατοχή του έλεγαν, ολοζώντανοι τη δέχθηκαν.

Γι’ αυτό λοιπόν προσπαθούν, με κάθε τρόπο, να πάρουν τη συγκατάθεση του ίδιου του λαού. Για να είναι σίγουρη και κατοχυρωμένη η εκποίηση της χώρας, χωρίς να υπάρχει καμία δυνατότητα μελλοντικής αμφισβήτησης, επιδιώκουν με κάθε τρόπο, να παραδώσουμε την πατρίδα μας εμείς οι ίδιοι. Αυτό άλλωστε προσπάθησαν να κάνουν και με το δημοψήφισμα, αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που περίμεναν.

 

Αν θες να ζήσεις πιο όμορφες μέρες, πες επιτέλους το ΝΑΙ

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν απρόβλεπτο και απόλυτα καταστροφικό γι’ αυτούς. Γιατί ενώ προσπαθούσαν να πάρουν την έγκριση που δεν είχαν, πήραν μία καθαρή άρνηση, που τεκμηριώνει – με τον πιο επίσημο τρόπο – τόσο την αντίθεση του κυρίαρχου λαού, όσο και τις πραξικοπηματικές ενέργειες των κυβερνήσεών του. Γι’ αυτό λοιπόν είναι απαραίτητο να σβηστεί το συντομότερο. Και πώς σβήνεται; Μόνο με εκλογές και με όλο, σχεδόν, το πολιτικό σύστημα υπέρ των Μνημονίων και του δόγματος TINA.

Γι’ αυτό, ενώ είχαν ήδη ψηφίσει όλοι μαζί το 3ο Μνημόνιο, ενώ το ίδιο πρόγραμμα θα εφαρμόσουν, ενώ είχαν τη δυνατότητα να συγκυβερνήσουν χωρίς εκλογές, ενώ όλοι ξέρουν ότι μετά τις εκλογές αναγκαστικά θα συγκυβερνήσουν, ενώ είναι σίγουρο ότι αν πάνε σε εκλογές θα μειωθεί η δύναμη τους, ενώ τα κόμματα που μεταλλάσσονται από αντιμνημονιακά σε μνημονιακά καταποντίζονται (Τα παραδείγματα του ΛΑΟΣ και της ΔΗΜΑΡ είναι πρόσφατα), ενώ οι δανειστές είχαν τη δυνατότητα να πιέσουν για να σχηματιστεί μια κυβέρνηση που θα εφάρμοζε όλα αυτά που ζητάνε, όλοι μαζί αποφάσισαν εκλογές.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι η ενέργεια αυτή έγινε, όχι απλά με τη σύμφωνη γνώμη, αλλά την υπόδειξη των δανειστών. Αυτοί που έχουν στραγγαλίσει τη δημοκρατία στη χώρα …που παραγγέλνουν νομοσχέδια και το ελληνικό κοινοβούλιο, κυριολεκτικά, ξενυχτάει για να τα νομοθετήσει …που ελέγχουν από υπουργεία μέχρι γενικές γραμματείες …που έχουν λόγο για τα πάντα …που αν δυσαρεστηθούν αλλάζουμε υπουργό …που θεωρούν μονομερή ενέργεια ακόμα και αν βάλουμε αλατοπίπερο στα σουβλάκια, μας άφησαν να αποφασίσουμε μόνοι μας, να κάνουμε εκλογές;

Μάλιστα όχι μόνο μας άφησαν, αλλά η Καγκελάριος της Γερμανίας έδωσε και τις ευλογίες της, λέγοντας ξεκάθαρα ότι: «οι εκλογές δεν είναι μέρος του προβλήματος, αλλά μέρος της λύσης». Της πολυπόθητης «Τελικής Λύσης».

Το ερώτημα είναι: όταν οι δυο ψηφοφορίες των προαπαιτούμενων πέρασαν με τα 3/4 της Βουλής, τι παραπάνω περιμένουν οι «εταίροι» μας μετά τις εκλογές; Ή μήπως δεν μπορούσαν να πείσουν τα κόμματα, που ψήφισαν τα προαπαιτούμενα, να συνεργαστούν μεταξύ τους;

Ένας λόγος υπάρχει. Οι επικυρίαρχοι θέλουν πάση θυσία να σβήσουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Όχι για λόγους εκδίκησης (έχουν αποδείξει άλλωστε ότι είναι πραγματιστές, δεν λειτουργούν με συναισθήματα), αλλά γιατί ιδιαίτερα αυτό το δημοψήφισμα μπορεί να τους δημιουργήσει προβλήματα και αμφισβητήσεις στο μέλλον.

Πάνε λοιπόν σε εκλογές έχοντας σχηματίσει ένα πανίσχυρο μνημονιακό μέτωπο, σχεδόν με το σύνολο των πολιτικών κομμάτων. Τώρα όλοι μαζί, με όλες τους τις δυνάμεις και όλες τις εφεδρείες, ρίχνονται στο πεδίο της μάχης ελπίζοντας να την κερδίσουν. Πλέον το θετικό αποτέλεσμα τους φαίνεται σίγουρο. Όσο για την τύχη των κομμάτων που απαρτίζουν το μέτωπο, απλά δεν τους ενδιαφέρει. Άλλωστε γι’ αυτούς είναι όλα αναλώσιμα.

 

Ή θα φέρεις τον κόσμο ανάποδα ή θα σε γυρίσουν ανάποδα

Όμως η κατάσταση έχει αγριέψει πολύ και αλλοίμονο σ’ αυτούς που δεν μπορούν να το αντιληφθούν. Τους φαίνεται σίγουρο το αποτέλεσμα των εκλογών, όπως σίγουρο τους φαινόταν και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Τους φαίνεται σίγουρο το αποτέλεσμα, όπως σίγουρο τους φαινόταν και ότι ο δικομματισμός θα παραμείνει για πάντα …και ότι τα ΜΜΕ θα επηρεάζουν για πάντα …και ότι τα κόμματα θα κοροϊδεύουν για πάντα… και ότι ο λαός θα κοιμάται για πάντα.

Ο λαός, την τελευταία πενταετία, αντιμετώπισε τα δύο πανίσχυρα κόμματα του δικομματισμού και τα αποδεκάτισε. Επίσης εξαφάνισε, στην κυριολεξία, όποιο κόμμα δεν σεβάστηκε τη βούληση του και προσπάθησε να τον κοροϊδέψει.

Σήμερα επιδιώκουν τη συγκατάθεση αυτού του λαού, στη λεηλασία της πατρίδας του, στη μετατροπή της χώρας του σε χώρο, στο κλείσιμο της επιχείρησής του, στην απόλυσή του, στο ξεσπίτωμα και στην εξαθλίωσή του.

Μετά το πραξικόπημα που συντελέστηκε, την αμέσως επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος, είναι φανερή η προσπάθεια όλων των πραξικοπηματιών να πείσουν τον λαό ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα αντίστασης, αφού δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και θα πρέπει να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα (λέγε με ΤΙΝΑ). Είναι φανερή η προσπάθεια όλων των προπαγανδιστών να πείσουν τον λαό ότι δεν έχει ούτε καν νόημα η συζήτηση για το μνημόνιο, αφού πλέον όλο το πολιτικό σύστημα είδε το φως το αληθινό, μέσα σ’ αυτό. Είναι φανερή η προσπάθεια όλων των φερέφωνων της ολιγαρχίας να πείσουν τον λαό ότι ζει το τέλος της Ιστορίας.

Όμως, πέρα από κάθε προπαγάνδα, όλοι γνωρίζουμε ποιες είναι οι επιδιώξεις των αποικιοκρατών, ποια κόμματα αποδέχθηκαν αυτές τις επιδιώξεις, ποια κόμματα ψήφισαν και θα εφαρμόσουν αυτές τις επιδιώξεις. Άγνοια δεν υπάρχει.

Εκλογές ή δήλωση μετανοίας;

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι δεν έχουμε τη Δημοκρατία που θα θέλαμε. Είναι δεδομένο ότι δεν έχουμε τα κόμματα που θα θέλαμε. Είναι φανερό ότι τα μνημονιακά κόμματα μας πρόδωσαν και τα αντιμνημονιακά δεν μας καλύπτουν. Είναι φυσικό ότι δεν έχουμε πια εμπιστοσύνη σε κανένα κόμμα.

Παρ’ όλα αυτά πρέπει να φερθούμε έξυπνα, πέρα από τον θυμό, την αηδία ή την απογοήτευση που μπορεί να αισθανόμαστε. Δεν θα πρέπει να αφήσουμε να μας χρησιμοποιήσει κανένα κόμμα, όμως θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε εμείς, ώστε μέσω αυτών να δηλώσουμε, με τον πιο επίσημο τρόπο, την αντίθεσή μας, στα σχέδια επικυριαρχίας της πατρίδας μας. Πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ότι αυτήν τη στιγμή δεν έχουμε μπροστά μας μια συνηθισμένη εκλογική αναμέτρηση. Μπροστά μας έχουμε μια δήλωση μετανοίας, που μας καλούν να υπογράψουμε.

Όσο λοιπόν και αν προσπαθούν να μας πείσουν… ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική… ότι δεν υπάρχει αντιμνημονιακό μέτωπο… ότι κάθε αντίσταση είναι μάταιη, εμείς αντίθετα πρέπει να ψηφίσουμε οποιοδήποτε αντιμνημονιακό κόμμα. Ακόμα και αν μετά τις εκλογές μας εξαπατήσουν, πάλι κερδισμένοι θα είμαστε, αφού ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ και αυτό είναι το δικό μας μεγάλο όπλο και αυτό είναι το δικό τους μεγάλο πρόβλημα.
Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, αυτή δεν είναι μία ψήφος διαμαρτυρίας, ούτε μια ψήφος αντίδρασης, είναι καθαρά μια πατριωτική ψήφος αντίστασης.

Κλείνοντας, θα πρέπει να πούμε δύο λόγια σχετικά με κάποιες (αυθόρμητες;) απόψεις, οι οποίες υποστηρίζουν την αποχή ως μέσο αντίστασης, παρασύροντας κάποιους δικαίως αηδιασμένους, αλλά αφελείς συμπολίτες μας.

Η αποχή, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, είναι ψήφος και μάλιστα η πιο δυνατή και πιο ύπουλη ολιγαρχική ψήφος, γιατί ενώ “πουλάει” δήθεν αντίσταση και απόρριψη όλων των κομμάτων, είναι αυτή που δίνει τη μεγαλύτερη δύναμη στα ολιγαρχικά κόμματα και κυρίως στα κόμματα εξουσίας.

Ο απέχων, για τους αρχιερείς της διαπλοκής, της απάτης και της διαφθοράς είναι το μεγαλύτερο κορόιδο, γιατί ενώ αισθάνεται ότι δήθεν απορρίπτει τους πάντες, στην ουσία με την πράξη του αυτή τους ενισχύει και τους δίνει τη δυνατότητα να τον εξουσιάσουν περισσότερο, ακόμα και από αυτόν που έχει ρίξει έγκυρη ψήφο υπέρ αυτών.

Με λίγα λόγια, ο απέχων ψηφοφόρος απεμπολεί τη δύναμη και τα Δικαιώματα του οικειοθελώς και αυτοβούλως τα χαρίζει και τα δίνει να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει ο κάθε ολιγάρχης και από πάνω είναι και ευχαριστημένος, γιατί νομίζει ότι αντιστάθηκε.

Το σχέδιο τους δείχνει τέλειο. Η δύναμή τους φαίνεται τεράστια, πραγματική πανστρατιά κομμάτων, προπαγανδιστών, ολιγαρχών και επικυρίαρχων, εναντίον ενός ταλαιπωρημένου λαού. Όμως όταν οι λαοί βρίσκονται μπροστά σε κίνδυνο, βρίσκουν τη δύναμη, το κουράγιο και την εξυπνάδα να γυρίσουν όλο τον κόσμο ανάποδα. Έτσι ακόμα και τα τέλεια σχέδια, καμιά φορά μπορεί να γυρίσουν ανάποδα.

Και τότε… αλλοίμονο σ’ αυτούς που βρίσκονται ανάποδα στη θέληση ενός ολόκληρου λαού

 

Δημήτρης Βουλγαρίδης

 

 

 

Πηγή...

from Schizas.Com - Πύλη Ιάσωνος http://ift.tt/1KrA0FQ
via IFTTT