Οδύνη, ρίζωμα και εξέγερση | Αφιερωμένο στην Αιμιλία Καμβύση και το Στρατή Βαλιαμό

Κι έτσι, παραδέρνοντας κάπου ανάμεσα σε κορυφή και σε άβυσσο, επέπλεαν μάλλον παρά ζούσαν, εγκαταλειμμένοι σε ακυβέρνητες μέρες και σε στείρες αναμνήσεις, περιπλανώμενα φαντάσματα που θα μπορούσαν ν' αποκτήσουν δύναμη μόνο αν το 'παιρναν απόφαση να ριζώσουν στη γη της οδύνης τους.


from enallaktikos.gr - Ανεξάρτητος κόμβος για την Αλληλέγγυα, Κοινωνική - Συνεργατική Οικονομία, την Αειφορία και την Κοινωνία των Πολιτών http://ift.tt/1SBT3kg
via IFTTT